Αντί άλλου αφιερώματος, φέτος, αναμεταδίδω τον λόγο του ποιητή και τον άλλο, τον λόγο των πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών του ξένου κόσμου που μίλησαν για το ρόλο της Ελλάδας και του λαού μας στον β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Για να θυμόμαστε, εμείς οι απόγονοι εκείνων, τιμώντας τους που θυσιάστηκαν για την Ελευθερία, τα Ιδανικά της Πατρίδας και «υπέρ βωμών και εστιών», το χρέος που βαραίνει στις πλάτες μας, κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδας. Για να στεκόμαστε αντάξιοί τους, για να ορθώνουμε το ανάστημά μας έναντι όποιου επιβουλεύεται την Τιμή και Ελευθερία της χώρας μας και του λαού μας. Και, να βροντοφωνάζουμε το ¨ΟΧΙ».
Διαβάστε πρώτα, το υπέροχο ποίημα του ποιητή μας και πολεμιστή του 1940, Οδυσσέα Ελύτη με τον τίτλο «Άσμα ηρωϊκόν και πένθιμον για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας» :
Ένα συγκλονιστικό ποίημα από τον ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη, γραμμένο το 1945
1
Eκεί που πρώτα εκατοικούσε ο ήλιος, Εκεί που χτύπαγεν η οπλή ενός πλάτανου λεβέντικου Τώρα, σαν από στεναγμό Θεού ένας ίσκιος μεγαλώνει, Τώρα, η αγωνία σκυφτή με χέρια κοκκαλιάρικα, Μες στις χαράδρες όπου τα νερά σταμάτησαν Χειμώνας μπαίνει ως το μυαλό. Κάτι κακό 2 Γι’ αυτούς που με φωτιά ή μαχαίρι κίνησαν 3 Kάθε βροντή ένας θάνατος καβάλα στον αέρα, Ξάφνου η στιγμή ξαστόχησε κι ήβρε το θάρρος Εύκολα σαν χασές που σκίστηκεν ο αγέρας! Στο χώμα μόνο μια στιγμή κουνήθηκαν οι ρίζες, Mα η νύχτα ανασηκώθηκε σαν πατημένη οχιά Τώρα κείτεται απάνω στην τσουρουφλισμένη χλαίνη, Κείτεται απάνω στην τσουρουφλισμένη χλαίνη. Κάτω απ’ τα πέντε κέδρα, Ω! μην κοιτάτε, ω μην κοιτάτε από που του- 5 Έτσι καθώς τινάζεται μες στη βροχή το δέντρο Γιατί; ρωτάει ο σύντροφος, πού να ‘ναι ο αδερφός μου; |
6 Ήταν ωραίο παιδί. Την πρώτη μέρα που γεννήθηκε Σκύψανε τα βουνά της Θράκης να φανεί Στους ώμους της στεριάς το στάρι που αναγάλλιαζε· Σκύψανε τα βουνά της Θράκης και το φτύσανε Μια στο κεφάλι, μια στον κόρφο, μια μες το κλάμα του· Βγήκαν Ρωμιοί με μπράτσα φοβερά Και το σηκώσαν στου βοριά τα σπάργανα… Ύστερα οι μέρες τρέξανε, παράβγαν στο λιθάρι, Καβάλα σε φοραδοπούλες χοροπήδηξαν Ύστερα κύλησαν Στρυμόνες πρωινοί Ώσπου κουδούνισαν παντού οι τσιγγάνες ανεμώνες Κι ήρθαν από της γης τα πέρατα Οι πελαγίτες οι βοσκοί να παν των φλόκων τα κοπάδια Εκεί που βαθιανάσαινε μια θαλασσοσπηλιά, Εκεί που μια μεγάλη πέτρα εστέναζε!Ήταν γερό παιδί· Τις νύχτες αγκαλιά με τα νεραντζοκόριτσα Λέρωνε τις μεγάλες φορεσιές των άστρων Ήταν τόσος ο έρωτας στα σπλάχνα του Που έπινε μέσα στο κρασί τη γέψη όλης της γης Πιάνοντας ύστερα χορό μ’ όλες τις νύφες λεύκες Ώσπου ν’ ακούσει και να χύσ’ η αυγή το φως μες στα μαλλιά του, Η αυγή που μ’ ανοιχτά μπράτσα τον έβρισκε Στη σέλλα δυο μικρών κλαδιών να γρατσουνάει τον ήλιο Να βάφει τα λουλούδια Ή πάλι με στοργή να σιγονανουρίζει Τις μικρές κουκουβάγιες που ξαγρύπνησαν… Α τι θυμάρι δυνατό η ανασαιμιά του Τι χάρτης περηφάνιας το γυμνό του στήθος Όπου ξεσπούσαν λευτεριά και θάλασσα!…Ήταν γενναίο παιδί. Με τα θαμπόχρυσα κουμπιά και το πιστόλι του, Με τον αέρα του άντρα στην περπατηξιά, Και με το κράνος του – γιαλιστερό σημάδι (Φτάσανε τόσο εύκολα μες στο μυαλό που δεν γνώρισε κακό ποτέ του) Με τους στρατιώτες του ζερβά δεξιά Και την εκδίκηση της αδικίας μπροστά του. -Φωτιά στην άνομη, φωτιά! Με το αίμα πάνω από τα φρύδια Τα βουνά της Αλβανίας βροντήξανεΎστερα λυώσαν χιόνι να ξεπλύνουν Το κορμί του, σιωπηλό ναυάγιο της αυγής Και το στώμα του, μικρό πουλί ακελάηδιστο, Και τα χέρια του, ανοιχτές πλατείες της ερημίας. Βρόντηξαν τα βουνά της Αλβανίας Δεν έκλαψαν. Γιατί να κλάψουν; Ήταν γενναίο παιδί!7 Τα δέντρα είναι από κάρβουνο που η νύχτα δεν κορώνει. Χιμάει, χτυπιέται ο άνεμος, ξαναχτυπιέται ο άνεμος Τίποτε. Μες στην παγωνιά κουρνιάζουν τα βουνά Γονατισμένα. Κι από τις χαράδρες βουίζοντας Απ’ τα κεφάλια των νεκρών η άβυσσο ανεβαίνει… Δεν κλαίει πια ούτ’ η Λύπη. Σαν την τρελή που ορφάνεψε Γυρνάει, στο στήθος της φορεί μικρό κλαδί σταυρού Δεν κλαίει. Μονάχ’ από τα μελανά ζωσμένη Ακροκεραύνια Πάει ψηλά και στήνει μια πλάκα φεγγαριού Μήπως και δουν τον ίσκιο τους γυρνώντας οι πλανήτες Και κρύψουν τις αχτίδες τους Και σταματήσουν Εκεί στο χάος ασθμαίνοντας εκστατικοί!… Χιμάει, χτυπιέται ο άνεμος, ξαναχτυπιέται ο άνεμος, Σκυφτή πίσω από μήνες – σύννεφα αφουκράζεται Μισή κερί μισή φωτιά μια μάνα κλαίει -αφήστε την- Στις παγωμένες άδειες κάμαρες όπου γυρνάει -αφήστε την! 8 9 Φέρτε καινούρια χέρια τι τώρα ποιος θα πάει Mέρα, ποιος θ’ αψηφίσει τα ροδακινόφυλλα; Για ν’ ασπαστεί τα βότσαλα
|
10 Ήλιος, φωνή χαλκού, κι άγιο μελτέμι Πάνω στα στήθη του όμοναν «Ζωή, να σε χαρώ!» Δύναμη εκεί πιο μαύρη δε χωρούσε Μόνο με φως χυμένο από δαφνόκλαδο Κι ασήμι από δροσιά μόνον εκεί ο σταυρός Άστραφτε, καθώς χάραζε η μεγαλοσύνη Κι η καλοσύνη με σπαθί στο χέρι πρόβελνε Να πει μες απ’ τα μάτια του και τις σημαίες τους «Ζω!»Γεια σου μωρέ ποτάμι οπού’ βλεπες χαράματα Παρόμοιο τέκνο Θεού μ’ ένα κλωνί ρογδιάς Στα δόντια να ευωδιάζεται από τα νερά σου· Γεια σου και συ χωριατομουσμουλιά που αντρείευες Κάθε που’ θελε πάρει Αντρούτσος τα όνειρά του· Και συ βρυσούλα του μεσημεριού που έφτανες ως τα πόδια του Και συ κοπέλα που ήσουνα η Ελένη του Που ήσουνα το πουλί του, η Παναγιά του, η Πούλια του Γιατί και μια μόνο φορά μες στη ζωή αν σημάνειΑγάπη ανθρώπου ανάβοντας Άστρον απ’ άστρο τα κρυφά στερεώματα Θα βασιλεύει πάντοτες παντού η θεία ηχώ Για να στολίζει με μικρές καρδιές πουλιών τα δάση Με λύρες από γιασεμιά τα λόγια των ποιητώνKι όπου κακό κρυφό να το παιδεύει Κι όπου κακό κρυφό να το παιδεύει ανάβοντας!11 Κείνοι που επράξαν το κακό – γιατί τους είχε πάρει Τα μάτια η θλίψη πήγαιναν τρικλίζοντας Γιατί τους είχε πάρει Τη θλίψη ο τρόμος χάνονταν μέσα στο μαύρο σύγνεφο Πίσω! και πια χωρίς φτερά στο μέτωπο Πίσω! και πια χωρίς καρφιά στα πόδια Χωρίς τέρατα σίδερα και κουτουλιές φωτιάς Eκεί που γδύν’ η θάλασσα τ΄ αμπέλια και τα ηφαίστεια Στους κάμπους της πατρίδας πάλι και με το φεγγάρι αλέτρι Στα βράχια της πατρίδας πάλι και με το μαντολίνο Ζάλογγο! Πίσω! Στα μέρη όπου λαγωνικά τα δάχτυλα Kείνοι που επράξαν το κακό – τους πήρε μαύρο σύγνεφο Kείνοι που επράξαν το κακό – τους πήρε μαύρο σύγνεφο 12 Λουλούδια αγοροκόριτσα του κρυφογνέφουνε 13 Λένε γι’ αυτόν που κάηκε μες στη ζωή Λένε γι’ αυτόν που μήτε καν επρόφτασε να κλάψει Ύστερα, δυνατά πέταλα έξω απ’ το κατώφλι Λένε για το ζεστό και αχάιδευτο κεφάλι του 14 Στεριές ιριδοχτυπημένες πέφτουν στα νερά Του κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίνει! Με βήμα πρωινό στη χλόη που μεγαλώνει Τώρα λάμπουνε γύρω του οι πόθοι που ήταν μια φορά Μακριά χτυπούν καμπάνες από κρύσταλλο Αύριο, αύριο, αύριο: το Πάσχα του Θεού! |
Και, και μια σταχυολόγηση για το τι είπαν οι ηγέτες και άλλοι σημαίνοντες άνθρωποι για των ρόλο της Ελλάδας και τον ηρωισμό των Ελλήνων στην διάρκεια του β’ Παγκοσμίου πολέμου:
Οι νεκροί Έλληνες στρατιώτες, λέγεται, ανήλθαν κατά την διάρκεια των 219 ημερών αντίστασης του Ελληνικού λαού στους επίδοξους καταχτητές, στους 13.676.
Για αυτό το Ελληνικό ΟΧΙ τον Οκτώβρη του 1940, οι ξένοι -φίλοι και εχθροί-, είπανε:
- Κάρολος ντέ Γκώλ, Charles de Gault 1890-1970 Πρόεδρος τής Γαλλικής Δημοκρατίας 1958-1969, αρχηγός τής Γαλλικής Αντίστασης κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο :
«Αδυνατώ νά δώσω τό δέον εύρος τής ευγνωμοσύνης πού αισθάνομαι γιά τήν ηρωική αντίσταση τού Λαού καί τών ηγετών τής Ελλάδος.»
(Από ομιλία του στό Γαλλικό Κοινοβούλιο μετά τήν λήξη τού Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.)
- Μωρίς Σουμάν, Maurice Schumann 1911-1992 Υπουργός των εξωτερικών τής Γαλλίας 1969-1973, Μέλος τής Γαλλικής Ακαδημίας 1974 :
«Η Ελλάδα είναι τό σύμβολο της μαρτυρικής υποδουλωμένης, ματωμένης, αλλά ζωντανής Ευρώπης…Ποτέ μιά ήττα δέν υπήρξε τόσο τιμητική γιά κείνους πού τήν υπέστησαν»
(Από μήνυμά του πού απηύθηνε από τό BBC τού Λονδίνου στούς υποδουλωμένους λαούς τής Ευρώπης στίς 28 Απριλίου 1941, ημέρα πού ό Χίτλερ κατέλαβε τήν Αθήνα ύστερα από πόλεμο 6 μηνών κατά τού Μουσολίνι καί έξι εβδομάδων κάτα τού Χίτλερ.)
- Στάλιν, Joseph Vissarionovich Tzougasvili Stalin 1879-1953 Αρχηγός τής Σοβιετικής Ενώσεως από τό 1924 έως 1953 :
«Λυπάμαι διότι γηράσκω καί δέν θά ζήσω επί μακρόν διά νά ευγνωμονώ τόν Ελληνικόν Λαόν, τού οποίου ή αντίστασις έκρινε τόν 2ον Παγκόσμιον Πόλεμον.»
(Από ομιλία του πού μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας τήν 31 Ιανουαρίου 1943 μετά την νίκη τού Στάλιγκραντ και την συνθηκολόγηση τού στρατάρχου Paulus.)
Μόσχα, Ραδιοφωνικός Σταθμός :
«Επολεμήσατε άοπλοι καί ενικήσατε, μικροί εναντίον μεγάλων. Σας οφείλουμε ευγνωμοσύνη, διοτι εκερδίσαμε χρόνο γιά να αμυνθούμε. Ως Ρώσοι καί ως άνθρωποι σας ευχαριστούμε». (Οταν ο Χίτλερ επετέθη κατά τής Ε.Σ.Σ.Δ.)
- Γεώργης Ζουκώφ, Georgy Constantinovich Joucov 1896-1974 Στρατάρχης τού Σοβιετικού Στρατού
«Εάν ό Ρωσικός λαός κατόρθωσε να ορθώσει αντίσταση μπροστά στίς πόρτες τής Μόσχας, νά συγκρατήσει καί νά ανατρέψει τόν Γερμανικό χείμαρρο, τό οφείλει στόν Ελληνικό Λαό, πού καθυστέρησε τίς Γερμανικές μεραρχίες όλον τόν καιρό πού θά μπορούσαν νά μας γονατίσουν. Η γιγαντομαχία τής Κρήτης υπήρξε τό κορύφωμα τής Ελληνικής προσφοράς.»(Απόσπασμα από τά απομνημονεύματά του γιά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.)
- Μπενίτο Μουσολίνι, Benito Mousolini 1833-1945 Πρωθυπουργός τής Ιταλίας 1922-1945
«Ο πόλεμος μέ τήν Ελλάδα απέδειξεν ότι τίποτε δέν είναι ακλόνητον είς τά στρατιωτικά πράγματα καί ότι πάντοτε μάς περιμένουν εκπλήξεις.» (Από λόγο πού εκφώνησε στίς 10/5/1941.)
- Αδόλφος Χίτλερ, Hitler 1889-1945 Αρχηγός τού Γερμανικού κράτους 1889-1945
«Χάριν τής ιστορικής αληθείας οφείλω νά διαπιστώσω ότι μόνον οί Ελληνες, εξ’ όλων τών αντιπάλων οί οποίοι μέ αντιμετώπισαν, επολέμησαν μέ παράτολμον θάρρος καί υψίστην περιφρόνησιν πρός τόν θάνατον….» (Από λόγο πού εκφώνησε στίς 4 Μαίου 1941 στό Ράιχσταγκ.)
- Σέρ Αντονυ Ηντεν, Sir Robert Antony Eden 1897-1977. Υπουργός Πολέμου καί Εξωτερικών της Βρεταννίας 1940-1945, Πρωθυπουργός της Βρεταννίας 1955-1957
«Ασχέτως προς ότι θα πουν οι ιστορικοί τού μέλλοντος, εκείνο το οποίον μπορούμε να πούμε εμείς τώρα, είναι ότι η Ελλάς έδωσε αλησμόνητο μάθημα στόν Μουσολίνι, ότι αυτή υπήρξε η αφορμή τής επανάστασης στήν Γιουγκοσλαβία, ότι αυτή εκράτησε τούς Γερμανούς στο ηπειρωτικό έδαφος καί στήν Κρήτη για έξι εβδομάδες, ότι αυτή ανέτρεψε τήν χρονολογική σειρά όλων τών σχεδίων τού Γερμανικού Επιτελείου καί έτσι έφερε γενική μεταβολή στήν όλη πορεία τού πολέμου καί ενικήσαμε.»(Από λόγο του στό Βρετανικό κοινοβούλιο στίς 24/09/1942.)
Τσώρτσιλ, Winston Churchil 1874-1965 Πρωθυπουργός τής Μεγάλης Βρετανίας κατά τόν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο
«Η λέξη ηρωισμός φοβάμαι ότι δέν αποδίδει τό ελάχιστο εκείνων τών πράξεων αυτοθυσίας τών Ελλήνων, πού ήταν καθοριστικός παράγων τής νικηφόρου εκβάσεως τού κοινού αγώνα τών εθνών, κατά τόν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, διά τήν ανθρώπινη ελευθερία καί αξιοπρέπειαν.» …….. «Εάν δέν υπήρχε η ανδρεία τών Ελλήνων καί ή γενναιοψυχία τους, ή έκβαση τού Β’ Παγκόσμιο Πολέμου θά ήταν ακαθόριστη.» (Από ομιλία του στό Αγγλικό κοινοβούλιο στίς 24 Απριλίου 1941.)
«Μέχρι τώρα λέγαμε ότι οί Ελληνες πολεμούν σάν ήρωες. Τώρα θά λέμε: Οί ήρωες πολεμούν σάν Έλληνες.»(Από λόγο πού εκφώνησε από τό BBC τίς πρώτες ημέρες τού Ελληνοιταλικού πολέμου.)
«Μαχόμενοι οί Έλληνες εναντίον τού κοινού εχθρού θά μοιρασθούν μαζί μας τά αγαθά τής ειρήνης.»(Από λόγο πού εξεφώνησε στίς 28 Οκτωβρίου 1940, όταν επετέθη ή Ιταλία κατά τής Ελλάδας.)
- Σέρ Χάρολδ Αλεξάντερ, Sir Harold Leofric George Alexander 1891-1969 . Βρετανός Στρατάρχης κατά τόν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο:
«Δέν θά ήταν υπερβολή νά πούμε ότι ή Ελλάς ανέτρεψε τό σύνολο τών σχεδίων τής Γερμανίας εξαναγκάσασα αυτήν νά αναβάλει γιά έξι εβδομάδες τήν επίθεση κατά τής Ρωσίας. Διερωτώμεθα ποιά θά ήταν ή θέση τής Σοβιετικής Ενώσεως χωρίς τήν Ελλάδα.» (Από ομιλία του στό Βρετανικό κοινοβούλιο στίς 28 Οκτωβρίου 1941.)
- Γεώργιος ΣΤ’ (1898-1952) Βασιλεύς τής Μεγάλης Βρετανίας 1936-1952 :
«Ο μεγαλοπρεπής αγών τής Ελλάδος, υπήρξε ή πρώτη μεγάλη καμπή τού Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.» (Από λόγο του στο κοινοβούλιον τόν Μάιον 1945.)
- Φραγκλίνος Ρούσβελτ, Roosvelt 1882-1945 . Πρόεδρος τών Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής 1932-1945
«Εις τήν Ελλάδα παρασχέθη τήν 28ην Οκτωβρίου 1940 χρόνος τριών ωρών διά ν’αποφασίσει πόλεμον ή ειρήνην, αλλά καί τριών ημερών ή τριών εβδομάδων ή και τριών ετών προθεσμία νά παρείχετο, ή απάντησις θά ήτο ή ίδια.» ……. «Οί Έλληνες εδίδαξαν δία μέσου τών αιώνων τήν αξιοπρέπειαν. Οταν όλος ό κόσμος είχε χάσει κάθε ελπίδα, ό Ελληνικός λαός ετόλμησε νά αμφισβητήσει τό αήττητον τού γερμανικού τέρατος αντιτάσσοντας τό υπερήφανον πνεύμα τής ελευθερίας.» (Από ραδιοφωνικό λόγο πού εξεφώνησε στίς 10/6/1943.)
«Ο ηρωικός αγών τού ελληνικού λαού…κατά τής επιθέσεως τής Γερμανίας, αφού τόσον παταγωδώς ενίκησε τούς Ιταλούς στήν απόπειρά τους νά εισβάλλουν στό ελληνικό έδαφος, γέμισε μέ ενθουσιασμό τίς καρδιές τού αμερικανικού λαού καί εκίνησε τήν συμπάθειά του. Πρό ενός καί πλέον αιώνος, κατά τόν πόλεμον τής ελληνικής ανεξαρτησίας, τό εθνος μας…εξέφρασε τήν φλογερή του συμπάθεια γιά τούς Ελληνες καί ευχότανε γιά τήν ελληνική νίκη…» (Δήλωσή του στο ‘ Υπατο Συμβούλιο τής Αχέπα στίς 25/04/1941, πού μεταδόθηκε ραδιοφωνικά από τόν Λευκό Οίκο.)
……………………
Σημειώσεις:
α) Η πηγή για τα παραπάνω λεχθέντα υπό των ξένων, προέρχεται από ένα εμπεριστατωμένο άρθρο του Υποστρατήγου ε. α. K. Χ. Κωνσταντινίδη, το οποίο εμπεριέχει και άλλες πολύτιμες και ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με τον πόλεμο του 1940, και το οποίο δημοσιεύτηκε στην σελίδα του Αποδήμου Ελληνισμού αλλά δυστυχώς η ηλεκτρονική αυτή σελίδα δεν υφίσταται πλέον.(προσθήκη μου της 5/10/2018)…Μπορείτε όμως να δείτε: εδώ και εδώ
β) Για την εποποιία του 1940, αν θέλετε περισσότερα:«Η ΕΠΟΠΟΙΪΑ ΤΟΥ ΟΧΙ» του Σταύρου Δερματά ΑντιστράτηγουΑπόφοιτου Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων : http://www.zosimaia.gr/data/magazine/zosimades_17.pdf
Καλημέρα Βεατρίκη,ευχαριστώ για το τριαντάφυλλο :))
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΕΝΑΔΑ. ΕΥΤΥΧΩΣ, Ο ΗΛΙΟΣ ΒΓΗΚΕ ΤΟΤΕ, ΚΑΙ ΛΑΜΠΕΙ ΣΗΜΕΡΑ. ΕΛΥΤΗ ΟΜΩΣ ΠΟΙΟΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΠΙΑ? ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΑ ΔΑΚΤΥΛΑ ΜΕΤΡΗΜΕΝΟΙ. ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ ΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΣΑ ΛΑΟ? ΜΟΝΟ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ. ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ….ΑΣΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μπραβο σε σενα για την καταγραφη και τον τροπο της
Για κεινους ενα ταπεινο: την κεφαλην κλινωμεν! με την ευχη που εκεινοι δημιουργησαν, να ειναι το τελευταιο αιμα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν του Γενικού Στρατηγείου της 28ης Οκτωβρίου 1940.
——
«Αι Ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις, προσβάλλουν από της 5.30 σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της Ελληνοαλβανικής μεθορίου.Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους.» Σαν κείμενο το ανακοινωθέν αυτό, επέζησε και πέρασε στην ιστορία.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο