‘Οχι άλλα λόγια, παρά λόγια Αγάπης

Σάλπιζε πάλι ω Σαλπιχτή: Παίξε μου τώρα

Το μαγικό σκοπό που κλεί τα πάντα- τον αιώνιο το σκοπό, τ’ αθάνατο τραγούδι,

Τον ‘Έρωτα ποΰνε ο παλμός του κόσμου,- η απαντοχή κι ο θάνατος·

Σ’ αντρός και γυναικός καρδιά, μόνον η αγάπη, μόνο!

Μόνος σκοπός, τραγούδι, μόνο ο έρωτας, -σφιχτοπερίπλοκη των πάντων αναλύτρα αγάπη.

Ω! πως τ’ αθάνατα φαντάσματα πληθαίνουν γύρο μου!

Βλέπω την άσβυστη φωτιά που λαμπυρίζει- κοιτώ τη γνώριμη τη φλόγα που τον κόσμο ανάβει.

Λάμψη ματιών και ξαναμμένα μάγουλα, καρδιές βαρειόχτυπες εκείνων π’ αγαπάνε,

Άλλες γιομάτες ευτυχία – κι’ άλλες βουβές και σκοτεινές και παγωμένες.

Ο Ἔρωτας, ποΰνε ο κόσμος σ’ όποιους αγαπούν –

ο Ἔρωτας, που παιζογελάει με τον καιρό και με του κόσμου ολάκερου τα μάκρη·

Ο Ἔρωτας, ποΰνε μέρα και νυχτιά- ο Ἔρωτας, ήλιος και φεγγάρι κι’ άστρα·

Ο Ἔρωτας , άλικος και πλούσιος και μεθυστικός από ευωδία!

Όχι άλλα λόγια, παρά λόγια Αγάπης- κανένας άλλος στοχασμός από τον Έρωτα.

Απόσπασμα από το ποίημα

του Walt Whitman* “Ο μυστικός σαλπιχτής»

Μετάφραση: Νίκου Καρβούνη

 

  Walt Whitman ( Ουώλτ Γουίτμαν) : Αμερικανός ποιητής (31/5/1819-26/3/1892).

«Τραγουδώ τον εαυτό του καθενός- κάθε απλό και ξέχωρο άτομο, τραγουδώ τις Ομάδες.

Τραγουδώ σύμφωνα με την φυσιολογία, απ’ την κορφή ως τα νύχια όχι μονάχα τη φυσιογνωμία, μήτε μονάχα το μυαλό δεν είναι τούτα για την Μούσα άξια – λέω πως Τέλεια η μορφή του Ανθρώπου αξίζει πιο πολύ.

Τραγουδώ την Γυναίκα, όπως και τον Άντρα- Τη ζωή, την άπειρη σε πάθος, σε παλμό, σε δύναμη, τον χαρούμενο, τον που για ελεύτερη πλάστηκε ενέργεια, κάτω από τους θείους τους νόμους,

Τον ‘Άνθρωπο τραγουδάω τον Σημερινό»

Είναι, επίσης,  εκείνος που έδωκε εντολή να βάλουν στο μνήμα του το εξής απόσπασμα από ποίημά του  :

 My foothold is tenon’d and mortis’d in granite;

I laugh at what you call dissolution;

And I know the amplitude of time».

 «Η βάση μου βρίσκεται αρραγής

κάτω απ’ αυτή τη πέτρα

Γελώ μ’ αυτό που καλείτε αποσύνθεση

Και γνωρίζω το εύρος του χρόνου».

Ο ζωγραφικός πίνακας στην κεφαλίδα της δημοσίευσής μου είναι έργο του σύγχρονού μας σουρεαλιστή ζωγράφου Βιετναμέζικης καταγωγής  και πρόσφυγα στην Αμερική Duy-Huynh (γεν.1975)

Η μουσική σύνθεση που ακούγεται στο video είναι του Έλληνα μουσικοσυνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου (Vangelis) και στο κλαρίνο ο Έλληνας Βασίλης Σαλέας (Vasilis Saleas)