Στο τέλος τ’ Οκτώβρη

Περί αγάπης ο λόγος

. . . αν μ’ ηγάπας…           
 πλην, φευ, τούτο είν’ ελπίς απατηλή!Δεν τολμώ να ψιθυρίσω
ό,τι ήθελον σε ειπεί:
πως χωρίς εσέ να ζήσω
μοι είναι αφόρητος ποινή!a

           Αν μ’ ηγάπας, των δακρύων
ήθελον το τέρμα ιδεί·
και των πόνων των κρυφίων.
Οι δε πλάνοι δισταγμοί
δεν θα ετόλμων πλέον να δείξουν την δολίαν των μορφή.
……
αν μ’ ηγάπας… πλην, φευ, τούτο είν’ απατηλή ελπίς!
a
Κι αν για τον έρωτα μου δεν μπορώ να πω –
αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια
Όμως το πρόσωπο σου που κρατάω μες την ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου πού κρατάω μες το μυαλό μου,
Ημέραις του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρα μου,
τις λέξεις και τις πράξεις μου πλάθουν και χρωματίζουν
σε όποιο θέμα κι αν περνώ, όποια ιδέα κι αν λέγω.
Κωνσταντίνου Καβάφη
  (Από τα Κρυμμένα Ποιήματα
1877;-1923, Ίκαρος 1993)
20070802231334-honeymoon-by-plangdon2
         
Καλή νύχτα
Δημοσιεύτηκε

18 σκέψεις σχετικά με το “Στο τέλος τ’ Οκτώβρη”

  2. Βιβή μου! Ζώ και βασιλεύω και τον κόσμο κυριεύω! Τόχεις ακουστά; Ενώ, πάνω ο έρμος ο Καβάφης έλιωνε από τον έρωτα για τον αγαπημένο….Οπότε δεν χρειάζεται άλλη απάντησις! Ευνόητον γαρ! Πάντως, να σου θυμίσω η δημιουργία είναι δημιουργία… (Hic, Ηιc!)

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

  3. Μάλιστα! Τόχω ακουστά και το …….βλέπω κιόλας! ……ααααααα πας να με μπερδέψεις πάλι! Τι Καβάφης και πράσινα άλογα? Εδώ υπάρχει θέμα! Εγώ………δεν "νοών" οπότε και δεν ευνόητον γαρ!

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

  4. θα σου σχολιζα διαφορα θεωρητικα πανω στα παραπανω, ομως με πετυχες σε ενα πολυ ευαισθητο μου βραδυ.Εχω διπλα μου εναν αγγελο. Αλλα ξερεις τι γινεται με τους αγγελους, ε; Δε μπορυν να τους αγγξουν οι θνητοι :[

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

  5. Καλάααα! \’Οπως αγαπάς! Κράτα την γνώμη σου. Εξ άλλου, να ξέρεις με τα πράσινα.. τ\’αλογα δεν τα πάω και καλά!Εννοείς τι εννοώ;Φιλιά!!!!!!Και να μην πείς τιποτ\’αλλο γιατί θέλω να ν\’αφήσεις λίγο ήσυχη να διαβάσω αυτό το υπέροχο ντοκουμέντο ΄μνήμης του πατέρα σου που καταχώρησες απόψε!Χιχιχι, Είδες πως σε "ρίχνω";

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

  6. Εγώ πάντως άν είχα ενα άγγελο δίπλα μου, θνητή ούσα, θα ήμουνα σε άλλο δωμάτιο και θα σχολίαζα επι του……..πρακτέου!

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

  8. Ω Γιαννιδάκημου! ΚΑΛΩς ΩΡΙΣΕΣ! Και με αγγελο καλέ μου;;;; Πως και σε προσέγγισε, έστω και αν δεν τον άγγιξες;;; Μπορεί αυτός να μπορεί να σ\’αγγίξει! Στο λέω μετά βεβαιότητος οτι το μπορεί;Θα μου πείς το πρωι ή θα περιμένω απόψε;

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

  14. Λοιπόν ο κύριος Γιαννιδάκης μας καλό θα είναι όταν θα έχει τον άγγελο να ασχολείται με αυτόν.Πως είναι βρε δυνατόν να έχεις έναν άγγελο δίπλα σου και να σερφάρεις στην ακολασία των spaces?Καλή σου μέρα Βεατρίκη μου!! 🙂

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

  15. Καλημέρα Μίνα μου, καλημέρα σ\’ όλους!Νέα μέρα η σημερινή, της νύχτας τα καμώματα παρήλθαν, τα βλέπω και γελάω ακόμη!Και ο φίλος μας ο κύριος Γιαννιδάκης, είναι βέβαιον οτι με άλλα ασχολείται σήμερα. Και επί πλέον, Μίνα μου,γλυκειά μου, ακολασία μπορεί να υπάρχει στα σπέϊς αλλά ,όπως και να το κάνουμε, το της παραπάνω καταχώρησης, όμως, δεν πάσχει ακολασίας, πιστεύω.. Εκτός αν τα περί έρωτος και αγάπης έχουν σχέση με τα της ακολασίας.Χμ! Πάντως, μια αλήθεια είναι πως ο έρωτας μπορεί από τον παράδεισο στην κόλαση να κατεβάσει! Πικρό ποτήρι να γενεί, σκοτάδι εκεί που \’ταν το φως, να φέρει..Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλασις εδώ! Σαν που λένε και λέω..

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

  16. Επέστρεφε Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με –όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη,κ\’ επιθυμία παληά ξαναπερνά στο αίμα·όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται,κ\’ αισθάνονται τα χέρια σαν ν\’ αγγίζουν πάλι.Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα,όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται….Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1912) ^http://www.youtube.com/watch?v=v13KBlQNg8s …ΖΗΣΕ εκείνη τη Στιγμή…. που μες στη Νοσταλγία… δ ι α ρ κ ε ί…ΚΑΛΗ Σου ΜΕΡΑ… Βεατρίκη μουΣ\’ευχαριστώ….

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

  17. Έρωτος ΆκουσμαΣτου δυνατού έρωτος το άκουσμα τρέμε και συγκινήσουσαν αισθητής. Όμως, ευτυχισμένος,θυμήσου πόσα η φαντασία σου σ\’ έπλασσεν· αυτάπρώτα· κ\’ έπειτα τ\’ άλλα -πιο μικρά- που στην ζωή σουεπέρασες κι\’ απόλαυσες, τ\’ αληθινότερα κι\’ απτά.-Από τους τέτοιους έρωτας δεν ήσουν στερημένος.ενα ομορφο απογευμα ευχομαι……….

    Μου αρέσει!

    Απάντηση

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.