“Δυστυχισμένος όποιος δεν έχει τίποτε να δώσει.
Αλλά χίλιες φορές δυστυχισμένος όποιος δεν έχει κανέναν
για να μοιραστεί μαζί του αυτό που έχει.”
1.Είναι ένας στοχασμός του Γάλλου φιλόσοφου και ποιητή Πωλ Βαλερί (Ambroise-Paul-Toussaint-Jules Valéry,) (30/10/1871-20/7/1945)
Είναι αυτός o άντρας για τον οποίον μίλησαν και μιλάνε πολλοί, ένας δε εξ αυτών, ο Αλέξανδρος Εμπειρίκος Κουμουνδούρος είπε στην μελέτη του για τον φιλόσοφο:
“ Διανόηση η οποία αποσπάσθηκε από κάθε επιφανειακή επένδυση, και η οποία κατόρθωσε να καθαρθεί από κάθε τι που δεν είναι αυτή η ίδια (πράγματα ορατά του εξωτερικού κόσμου, καθώς επίσης και εσωτερικές λεπτομέρειες της προσωπικότητάς μας, ξένες προς την αφηρημένη έννοια του πνεύματος), μόνη με τον εαυτό της, αντιμέτωπη προς το κενό….”
2. Ο Πίνακας είναι του κορυφαίου Ολλανδού ζωγράφου Ρέμπραντ (Rembrandt Harmenszoon van Rijn) , (15 Ιουλίου 1606 – 4 Οκτωβρίου 1669) , του αιρετικού ζωγράφου της τέχνης, εκείνου που τον απέκαλεσαν οι ύστεροί του ως τον “ανατόμο της ανθρώπινης ψυχής” Το συγκεκριμένο έργο φέρει τον τίτλο “Philosopher in Meditation”
Είναι ένα έργο του που χρονολογείται στα 1631-1632 από μια σειρά τέτοιων παρόμοιων στο θέμα έργων του και ο οποίος πίνακας σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.
Κι είναι που είπα, σαν το διάβασα αυτό του Βαλερί: Να, μια αλήθεια
Κι όμως, αναρωτιέμαι, πως γίνεται νάσαι μες στον κόσμο,
μέρος του και σύ όπως και όλοι,
και να μην είναι κανείς να μοιραστείς;
Γίνεται;
Χμ…Πάντα, θαρρώ υπάρχει κάτι , κάποιος, κάπου που μπορείς να μοιραστείς..Αν όχι τα όλα ή τα πολλά, το κάτι έστω..
Περιδιαβαίνοντας 
εχω θα μεινω στην αρχη.
Εμεις ποσα εχουμε; Και απο αυτα, ποσα μοιραζομαστε :[
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλησπέρα κ. Γιαννιδάκη μου! Τι χαρά που σας ξανακούω! Και με τι ερωτήματα!!!
Να σας πω..δεν ξέρω να απαντήσω για τους άλλους πόσα έχουν , πόσα μοιράζονται..Να σας πω πως τα βλέπω μοναχά..
Υπάρχουν άνθρωποι, λένε, που είναι κούφιοι, τους λένε και κενούς. Αυτοί τρέφονται από τους άλλους που έχουν και δίνουν αυτά που τους λείπουν χωρίς να έχουν ή να θελήσουν ποτε να ανταποδώσουν κάτι . Κάτι σαν τα βαμπίρ; κάτι τέτοιο..Καμμιά φορά παίρνουν και ζωές αυτοί.
Υπάρχει , όμως και η άλλη η μεγάλη κατηγορία των ανθρώπων. Κάθε άνθρωπος έχει κάτι να δώσει, αυτό πιστεύω! Άλλος πιό πολλά, αλλος πιό λίγα , μα γεγονός είναι οτι ο καθένας μας έχει να δώσει..και οτι η κάθε προσφορά έχδει την δικιά της μοναδική αξία.
Υπάρχουν τώρα ανάμεσά τους αυτοί που ναι μεν έχουν, το ξέρουν οτι έχουν, αλλά δεν δίνουν..τα κρατάν μέσα τους για πολλούς και διάφορους λόγους, χμ πχ σαν να λέμε φοβούνται να απλώσουν το χέρι μην και τους το δαγκώσει ο άλλος, μην πάθουν , μην στερηθούν δίνοντας.. είτε άλλοι πχ γιατί εξαρτούν την δόση από την αντιπαροχή , είτε πχ γιατί έχουν την απαίτηση να τους δώσει πρώτα ο άλλος, για να ανταποδώσουν και αυτοί το κατι τις, είτε γιατί πχ – μια άλλη κατηγορία – δεν δίνουν αν δεν πληροί ή δεν ικανοποιεί ο άλλος τους όρους που εκείνοι θέτουν..
Τώρα ως προς το πόσα μοιραζόμαστε..ε αυτό προυποθέτει κατ’ αρχήν σχέση αμφίδρομη..η μοιρασιά έχει την έννοια του δούναι και λαβείν και από τις δυο πλευρές .
Υπάρχουν πολλά πράγματα που μοιραζόμαστε με τους άλλους – πχ κι αυτός ο διάλογος κι αυτή η επικοινωνία μας- μια μορφή μοιρασιάς την βλέπω..κι άλλα που μπορούμε ή που θέλουμε να μοιραστούμε με ελάχιστους μόνο..Εξαρτάται κάθε φορά από το τι είναι αυτό που έχουμε να δώσουμε και το ποιός είναι ή δεν είναι απέναντί μας..
Και υπάρχουν και άλλα που μπορεί να εκτιμούνται ως εξαιρετικά πολύτιμα από τον καθένα μας και που δεν μπορεί ή δεν θέλει να τα μοιραστεί έστω και με τους ελάχιστους..και δεν έχει, ούτε βρίσκει έστω τον ένα γιαυτά..
Μεγάλο θέμα..και ατέρμονες οι συζητήσεις που μποεί να γίνουν πάνω σε αυτό.
Νασαι καλά κ. Γιαννιδάκη μου!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μα πάλι καλά που η ζωή είναι έτσι και όχι αλλιώς και πάντοτε θα βρίσκετε κάποιος για να μοιραστούμε μαζί του ότι ποθεί η ψυχούλα μας..
Και φυσικά δεν μιλώ για υλικά αγαθά διότι, άποψη μου, είναι ελάχιστα αυτά που αξίζουν. Μιλάω για σκέψεις, στιγμές κλπ..
Να είστε καλά.. το θέμα σας δίνει αφορμή για νέες σκέψεις.. Και αυτό κάτι σα μοιρασιά είναι 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!