Aνάταση


Πάνω από λίμνες, θάλασσες , πάνω από λαγκαδιές,

πάνω απ’ τα  δάση, τα βουνά, τα νέφη , τους αγέρες,

πάνω από τον ήλιο το χρυσό, πάνω από τους αιθέρες

και πάνω από τις έναστρες των κόσμων τις γραμμές,

pen

Ω  Σκέψη μου, ανυψώνεσαι, πλανιέσαι φτερωτή

και, σαν καλός κολυμβητής μες στο νερό ως λιγώνεις,

με μια αναγάλλια τ’ ουρανού τα τρίσβαθα αυλακώνεις

και με πρωτόφαντη κι αντρίκεια ηδονή.

1692024

Πέτα από τα μιάσματα της νέκρας μακρυά

πήγαινε να καθαριστείς στον πιο ψηλό αέρα

και πιές σαν καθαρό πιοτό και θεϊκό εκεί πέρα

την φλόγα που λαμπρόφωτη τ’ άπειρο πλημμυρά!

pen

Πέρα απ’ την πλήξη την στυγνή, την θλίψη την τρανή,

που βάρος φέρνουνε φρικτό στην σκοτεινή μας ζήση,

καλότυχος όποιος μπορεί να φτερουγίσει

και στην γαλήνια έκταση να πάει, την φωτεινή

pen

όποιος με σκέψεις που’ χουνε φτερά κορυδαλλών,

προς τα ουράνια λεύτερα πετάει,

που πάνω απ’ τη ζωή τραβάει κι ακόπιαστα γρικάει

την γλώσσα των βουβών, πραγμάτων, των  ανθών!

blu

Είναι το ποίημα “Ανάταση”  του Σαρλ Μπωντλαίρ Baudelaire Carls Pierre (Baudelaire Carls Pierre)

 

 

από  την ποιητική του συλλογή

 “Τα άνθη του Κακού”

7 σκέψεις σχετικά με το “Aνάταση

  1. Καλησπέρα Αναστασία και Χρόνια σου πολλά!
    Να εξηγηθώ σε κάτι. Ο,τι καταχωρώ εδώ είναι κυρίως πράγματα που εκφράζουν εμένα ή και που με ενδιαφέρουν. Είναι, ας το πούμε έτσι μια καταγραφή. Ο λόγος που έφτειαξα αυτόν τον χώρον αυτός ήταν και εξακολουθεί να είναι.
    Η κάθε αανάρτηση ή και καταχώρηση μπορεί να ενδιαφέρει ή όχι , να εκφράζει ή οχι τον αναγνώστη.
    Θα είναι χαρά μου, αν συμβαίνει να μοιράζομαι μαζί σας το ενδιαφέρον μου γιαυτό που καταχωρώ.
    Ναι!
    Ενας δεν είναι ο λόγος της κάθε καταχώρησής μου..Ο σκοπός η η απόβλεψη στην μόρφωσή σας. Μπορεί η τελευταία να συντρέχει σαν συνέπεια, αλλά δεν είναι στον σκοπό τον δικό μου.
    Το ποίημα αυτό » Η ανάταση» είναι για μένα υπέροχο. Μιλάω μέσα από αυτό..Ετσι νοιώθω.
    Η απλή παράθεσή του, χωρίς σχόλια, είναι για νάναι ελεύθερος ο καθείς που τυχόν το διαβάσει, ελεύθερα να το νοιώσει. Χωρίς μορφωτικές κατευθύνσεις..και απεξω προσανατολισμούς.
    Τα σχόλια είναι ακριβώς για την συζήτηση πάνω στο θέμα του, αν λάχει και θέλει κάποιος να κάνει τέτοια, ώστε να επακολουθήσει διάλογος.
    Αν όχι, ας μείνει στην σιωπή. Ελεύθερο δικαίωμά του και το ένα και το άλλο.
    Οπως, και το πως θα δεί το ποίημα.
    Ομως , Αναστασία μου, στο πως εγώ μπορεί να «βλέπω » το είδος ενός θέματος για να προβαίνω μετά στην καταχώρησή του, δεν αφορά στο ποίημα αλλά στην αδόκιμη, όπως την εξέφρασες, απόπειρα ερμηνείας της σκέψης μου. Αν , από την άλλη μεριά , ένιωσες ότι πήρες μόρφωση από την παράθεση του ποιήματος, χαίρομαι γιαυτό, για τον λόγο οτι συνεισέφερα σε κάτι.
    Ελπίζω να ήμουν σαφής στην απάντησή μου, αν οχι , εδώ είμαι και σε ακούω.

    Μου αρέσει!

  2. συγγνώμη αν σας έθιξα σε κάτι.
    Να πω την αλήθεια δεν πολυκατάλαβα,αλλά νομίζω ότι κάτι σας ενόχλησε.
    Το ποίημα με άγγιξε φοβερά και πάγωσα όταν είδα το όνομα του ποιητή.
    Δεν είχα ξαναδιαβάσει Μπωντλάίρ, ένιωσα αδιάβαστη και σίγουρα αποτελεί κομμάτι μόρφωσης για μένα , τη στιγμή που αγνοούσα το έργο του και ήξερα μόνο το όνομά του.
    είτε το θέλετε λοιπόν είτε όχι συμβάλλατε στη μόρφωση μου, προσφέροντας μου το,γι αυτό σας ευχαρίστησα.
    συγχωρείστε άλλωστε την επαγγελματική μου διαστροφή μου χρόνων…το δασκαλίκι αφήνει κουσούρια..
    μου άρεσε τόσο που θέλησα να το δουν κ ι άλλοι άνθρωποι που δε θα έψαχναν σε ποιητικά blogs, γι αυτό το μετέφερα και στο facebook.
    Παρακαλώ, γράψτε μου , αν δεν επιθυμείτε κάτι ΄τέτοιο και προτιμάτε εσωτερικό διάλογο μόνον.

    Αρέσει σε 1 άτομο

  3. Ναι. Τα διάβασα τα σχόλια, όπως έλαβα γνώση και της μεταφοράς του συγκεκριμένου στην σελίδα σου.
    Βλέπεις, Αναστασία, λέω να συνεχίσουμε την χρήση του Ενικού, όπως την ξεκινήσαμε..δεν υπάρχει λόγος για διακοπή της.
    Καλώς έκανες και το μετέφερες στην σελίδα σου εκεί.
    Η αλήθεια είναι πως εξέλαβα το αρχικό σου σχόλιο και μάλιστα εξ αιτίας της χρήσης του πληθυντικού ως ειρωνικό, γιαυτό και αντέδρασα έτσι.
    Προφανώς , αντελήφθην και ερμήνευσα εσφαλμένα. Ας πάει λοιπόν το παλιάμπελο και ας το αφήσουμε πίσω. Εντάξει;
    Ο Μπωντλαίρ ήταν ιδιάζουσα περίπτωση, έτσι πιστεύω.. Ο άνθρωπος έζησε τα πάθη του ως τον πάτο..σερνάμενος με την γνώση του άλλου εαυτού που με αυτόν θα πήγαινε ίσα στα ύψη που ποθούσε η ψυχή του..
    Ατελέσφορες προσδοκίες, ενα συνεχές «κυνηγητό» του ταξιδιού η ζωή του. Κάπως έτσι τον έχω δεί ως τα τώρα..και δεν τον εχω ακόμη μελετήσει με σχετική επάρκεια, έστω.
    Εχω ξαναγράψει και καταχωρήσει κι άλλα ποιηματά του..Συγκλονιστικά στ΄αλήθεια..
    Μεγάλος ποιητής, βαθειά μελαγχολικός άνθρωπος..
    Ξαφνιάστηκα πως είπες, Αναστασία μου, πως «πάγωσες» διαβάζοντας πως το ποίημα που σου άρεσε ήταν του Μπωντλαίρ..
    Είδες τι κάνει η προκατάληψη; Δεσμεύει την ελευθερία στην ματιά..Φοβερό αυτό!
    Πιό κάτω θα σου παραθέσω μια άλλη καταχώρηση ποιηματός του..να την βρώ πρώτα..
    Ο Μπωντλαίρ εζησε και έγραψε εκτός της ηθικής της εποχής που έζησε
    Μα άλλοι ποιητές ήταν αυτοί που θεωρήθηκαν ως οι καταραμένοι ποιητές..
    Κι εδώ θα πω σε σχέση με την κριτική εκείνων που τους ωνόμασαν έτσι..
    Ο,τι είπε Εκείνος..Ο αναμάρτητος τον λίθον βαλέτω..
    Την καλησπέρα μου

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.