Japan: Meoto Iwa, η πλωτή γέφυρα ανάμεσα στη Γη και τον ουρανό, Shintō.

     Πέρα στην μακρινή Ιαπωνία, στην χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, όπου από τα ανιστόρητα χρόνια γέννησε πολλούς μύθους, πιο πολλούς Θεούς κι  ακόμη περισσότερα ιερά πνεύματα σε μια Θρησκεία παμψυχισμού   «panpsychism«, την παραδοσιακή θρησκεία της, την Shinto (=神道 Shintō=the Way of the Gods ).

 Στην Shinto του ανιμινισμού και των θεοτήτων της- cami που λατρεύεται μέχρι τα σήμερα σε ποσοστό πάνω από 50% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.

      Και ειδικότερα, στο ζευγάρι των ιερών βράχων Meoto Iwa ή The Wedded Rocks (= οι παντρεμένοι βράχοι) που βρίσκονται στο Ιαπωνικό αρχιπέλαγος, μέσα στα όρια του σύγχρονου νομού  Mie (Mie Prefecture) που παλιότερα ήταν στην επαρχία Ise Province  της νήσου Honshu  της Ιαπωνίας , στην θάλασσα μπροστά από το παραδοσιακό χωριό Futami.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Γύρω από αυτά τα θέματα του βασιλείου των μύθων και των θρύλων της Shinto περιστρέφεται το σημερινό μου κείμενο με αφορμή αυτό το ζευγάρι των ιερών βράχων, τους Meoto Iwa ή The Wedded Rocks που βρίσκονται στο Ιαπωνικό αρχιπέλαγος (υπάρχουν 60 νησιά εκεί), στα ιερά νερά της Futamiura στον κόλπο Isa (=Iseshima), δεμένα με τους όρκους τους γαμήλιους της παντοτινής ένωσης, επί γενεές των γενεών. Δείτε το παντρεμένο ζευγάρι των ιερών βράχων:

Meoto στα Ιαπωνικά σημαίνει ζευγάρι και Iwa βράχος. Ο μεγαλύτερος βράχος συμβολίζει τον σύζυγο που ονομάζεται Ιζανατζί (Izanagi*) όπου στην κορυφή του υπάρχει μια μικρή ιερά πύλη (Shinto torii*, gate) ενώ ο μικρότερος βράχος στα δεξιά είναι η σύζυγός του που ονομάζεται Ιζαναμί (Izanami*). Το ζευγάρι αυτό σύμφωνα με την θεογονία- μυθολογία της θρησκείας Shinto, ήταν το ζεύγος των ερωτευμένων θεών (Izanagi και Izanami*) που γέννησε την γη και ειδικότερα τα νησιά του ιαπωνικού αρχιπελάγους, όπως θα αναφερθώ αναλυτικά παρακάτω. Για τον λόγο αυτό, το ζευγάρι αυτό των θεών όπως συμβολίζονται στην ένωσή τους στους “παντρεμένους βράχους”  αποτελεί τόπο προσευχής για ευλογία και μακροημέρευση στους γάμους των προσκυνητών και επισκεπτών που συρρέουν εκεί από όλο τον κόσμο.

Οι ιεροί αυτοί βράχοι (=Iwakura =sacred rocks) είναι δεμένοι μεταξύ τους με το σκοινί Shimenawa (標縄・注連縄・七五三縄) που είναι φτειαγμένο από συμπιεσμένο άχυρο ρυζιού και χρησιμοποιείται για τις ιερές τελετουργίες  Shinto. Το σχοινί αυτό που ζυγίζει πάνω από ένα τόνο, το αντικαθιστούν με ιερές τελετές οι ιερείς του Shido τρεις φορές τον χρόνο, όταν ηρεμεί η παλίρροια. Τα σχοινιά Shimenawa πιστεύεται ότι προστατεύουν από τα κακά πνεύματα και ότι φυλάσσουν το ιερό τόπο, τον ναό (= Shinto shrine= τόπος θεών) που περικλείουν, καθαρό και εξαγνισμένο για να προσελκύει τα ιερά πνεύματα (cami*) των θεών. Συνήθως βρίσκονται στο εσωτερικό των ναών shinto αλλά εδώ στους ιερούς αυτούς βράχους, είναι ως οι προάγγελοι του ιερού ναού shinto shrine που βρίσκεται πίσω τους στην ακτή και ο οποίος είναι αφιερωμένος  στον μεγάλο Θεό Sarutahiko Okami* και στην θεά της τροφής  (ανάλογη της Αρχαιοελληνικής Θεάς Δήμητρας) Miketsu ή Uka no mitama no mikoto* (κατά το χρονικό Nihongi*). (Δείτε ειδικότερα στις σημειώσεις μου) Τα Shimenawa ήταν κρεμασμένα και δεμένα στους βράχους τουλάχιστον από τον δέκατο τέταρτο αιώνα ενώ η ονομασία τους και ο συμβολισμός τους υπήρχε από τα πανάρχαια χρόνια.

Τότε, στην αρχαιότητα, υπήρχε μόνο μια πολύ μικρή ιερή πύλη (torrii*) στην παραλία, που αντικαταστάθηκε από μεγαλύτερη με την πάροδο του χρόνου. Η σημερινή κύρια ιερή πύλη είναι κατασκευασμένη από σκυρόδεμα και βρίσκεται στη βραχώδη ακτή, “βλέπει” στους παντρεμένους βράχους και πίσω της είναι ο ναός ( shrine)  Futami-Okitama o αφιερωμένος στους θεούς Sarutahiko Okami και στην θεά των τροφών Ukanomitama  (Uka-no-Mitama=το πνεύμα του ρυζιού σε αποθήκες) ή miketsu no kami, όπως ήδη παραπάνω ανέφερα.. Ο ναός αυτός ιδρύθηκε περίπου 1.300 χρόνια πριν. Κύματα και καταιγίδες συνήθως πλένουν ολόκληρο το ιερό torrii όπως και τον ναό πίσω του.

Το Futami Okitama Shrine είναι το τέμενος  στην παραλία πίσω από τα torii, στο οποίο οι επιθυμίες των εραστών καλούνται μέσω των προσευχών και των τελετουργιών να γίνονται πραγματικότητα. Οι επισκέπτες στο ναό Futamaki Okitama μπορούν να προσκυνήσουν τον πνευματικό βράχο (Okitama Shinseki) της θεότητας Sarutahiko, (The Wedded Rocks). Το ιερό συνδέεται με καλή τύχη στη σύζευξη, το γάμο, την ασφάλεια της κυκλοφορίας και την απομάκρυνση των κακών πνευμάτων.

Στα θαλάσσια νερά μπροστά από το torii του τεμένους, οι πιστοί πλένονταν, (τελετουργικό Misogi -禊) εξαγνιζόμενοι για να οδεύσουν μετά για τον Μέγιστο Ιερό Ναό, τον Ise Grand Shrine, τον αφιερωμένο στην θεά του ήλιου, την Amaterasu.

Η Amaterasu είναι η αδελφή του Susanoo (θεός των καταιγίδων και της θάλασσας) και του Tsukuyom (θεός του φεγγαριού). Τα τρία αδέλφια, όλα τους τέκνα του Ιζανατζί (Izanagi*),  πιστεύεται ότι έχουν χαρτογραφήσει το τοπίο που δημιούργησε την αρχαία Ιαπωνία. Οι αυτοκράτορες της Ιαπωνίας θεωρούνται απόγονοι της θεάς Amaterasu και γιαυτόν τον λόγο οι ίδιοι είναι θεοί.

Οι ιερές πύλες της shinto που λέγονται torii* (βλ. εικόνες παραπάνω) είναι πύλες που βρίσκονται μόνο στο εσωτερικό ιερό και στο εξωτερικό ναό του Ise στο νομό Mie. Για το λόγο αυτό, ονομάζονται επίσης Jingū torii, από το Jingū, το επίσημο ιαπωνικό όνομα του ναού Ise Grand Shrine, την ψυχή του Shinto,  που είναι αφιερωμένος στην μεγαλύτερη θεά του σιντοϊσμού, στην θεά του ήλιου, την AMATERASU-O-MI-KAMI, η οποία και παρέδωσε στον ναό αυτό τον ιερό της καθρέπτη, σύμβολο σύζευξής της με την απόγονό της αυτοκρατορική  οικογένεια.

Ο μεγαλύτερος βράχος από τους δυο Meoto Iwa ή The Wedded Rocks  είναι αφιερωμένος στον  μεγάλο (Okami) θεό  Sarutahiko* γιό του θεϊκού ζεύγους (Izanagi και Izanami) ο οποίος είναι ο φύλακας της ιεράς πύλης (torii) που βρίσκεται στην κορυφή του.  Ο θεός Sarutahiko είναι εκείνος που φυλάει την πλωτή γέφυρα ανάμεσα στη Γη και τον ουράνιο χώρο των θεών, την Amenoukihashi (=»Floating Bridge of Heaven”) και την προστατεύει από τα διαβολικά πνεύματα, την κρατά καθαρή και εξαγνισμένη ώστε να μπορούν να περάσουν από αυτήν οι ουράνιες θεότητες, όπως του Izanagi, στον οποίον είναι αφιερωμένη η ιερή πύλη αυτή.

Μέσω της ιεράς αυτής πύλης (torii) στους παντρεμένους βράχους, κατήλθε στη γη η ύψιστη θεά Amaterasu, η θεά του ήλιου και η κυβερνήτις των ουρανών, κόρη του Izanagi. Για την καλοσύνη και την ευσπλαχνία της προς την ανθρωπότητα ήταν γνωστή ως η θεά που διέδωσε το φως της σε ολόκληρο τον κόσμο, να τον ζεσταίνει και να του δώσει ζωή. Το πνεύμα του θεού Sarutahiko ενήργησε ως yorishiro* για την κάθοδο της Amaterasu στη γη.

Όμως, η θεά  Amaterasu ήταν τόσο θλιμμένη από τον ουράνιο πόλεμό της με τον αδελφό της Susanoo που κρύφτηκε στην σπηλιά, την Amano-iwaya, που είναι δίπλα στον ναό. Τότε, μαύρο σκοτάδι σκέπασε τη γη, που πια δεν έβγαζε καρπούς και ο τόπος γιόμισε από σατανικά πνεύματα. Οι άνθρωποι τρόμαξαν και την παρακαλούσαν να βγει έξω για να ξαναδώσει τον ήλιο και το φως στη γη και στους ανθρώπους.  Η θεά της αγάπης ξεγύμνωτη χόρευε μπροστά από την σπηλιά ένα ξέφρενο χορό προκαλώντας την να βγει έξω. Τελικά αυτό το κατάφεραν άλλα πνεύματα –θεότητες  δίνοντάς της ένα καθρέπτη όπου για πρώτη φορά είδε ότι ήταν όμορφη, βγήκε από την σπηλιά και η γη ξαναγέμισε με ήλιο και φως και λουλούδια και φυτά και τροφή..

Πέρα από το ζευγάρι των βράχων Maoto-iwa, στα 700 μέτρα από τη θάλασσα, είναι ένας τεράστιος  βράχος που λέγεται Okitama-Shinseki. Οι βράχοι Maoto-iwa οδηγούν υποθαλάσσια στον κύριο αυτό βράχο που  αντιπροσωπεύει τον θεό της θάλασσας, Watatsumi no okami που είναι επίσης ο θεός της τρικυμίας και των θυελλών όπως και ο θεός του κάτω κόσμου, του κόσμου των νεκρών.. Είναι ο ο θεός με το πνεύμα και την εμφάνιση του δράκοντα ο οποίος δημιουργήθηκε όταν ο Izanagi ξεπλύθηκε στα νερά της θάλασσας μετά την επιστροφή του* από τον κάτω κόσμο. Τα  Meoto-iwa (The Wedded Rocks) είναι το σημάδι -ένα είδος torii* – για τον κυρίως αυτόν ογκώδη βράχο Okitama-Shinseki και ένας τόπος  yorishiro* για την κατάβαση της Θεάς του ήλιου από αυτούς.

Αξίζει εδώ να ειπωθεί ότι στην ανατολή του ήλιου, ο ανατέλλων ήλιος εμφανίζεται ακριβώς στο μέσον των δυο παντρεμένων βράχων Maoto-iwa. Δείτε στην φωτογραφία!

Δίπλα στον ναό Futami-Okitama είναι η σπηλιά Amano-iwaya όπου κρύφτηκε κατά την παράδοση η θεά Amaterasu. Μπροστά της είναι μια πύλη torii κόκκινου χρώματος και έχει λιμνούλα με νερό.

 Ο Watasumi no okami  είναι το πνεύμα-Kami της θάλασσας που θεωρείται εγγενές στην περιοχή αυτή και αφιερωμένο σε αυτόν τον θεό δράκοντα είναι το Ryugusha, ένα μικρό ιερό κοντά στην πίσω είσοδο του Futami. Ο θεός αυτός του νερού, ο Watatsumi, έχει επίσης το βασίλειό του στον κάτω κόσμο Τokoyo no Kuni, υποδεικνύοντας ότι η γη θα μπορούσε επίσης να προέρχεται από εκεί. Η μυθολογία υπογραμμίζει γενικά ότι σ’ αυτόν είναι ένας θησαυρός άγνωστων θαυμάτων. Υπάρχουν άνθρωποι που ταξίδεψαν στον τόπο αυτόν και επέστρεψαν, υπάρχουν κι άλλοι που δεν γύρισαν ποτέ, που χαθήκαν.

Όλος ο χώρος γύρω από τον ναό Futami-Okitama, την σπηλιά της Amaterasu και τον ναό του Watatsumi είναι γεμάτος από πέτρινους βατράχους. Τα βατράχια εδώ θεωρούνται αγγελιοφόροι του Μεγάλου Θεού Σαρουτάχικο και αποτελούν εξαιρετικά πολύτιμη παρουσία. Στην ιαπωνική γλώσσα λέγονται ‘kaeru’, λέξη η οποία μεταφράζεται σε ‘επιστροφή’. Σε αυτά μπορούν να προσευχηθούν οι επισκέπτες για να γυρίσουν οι χαμένοι για κείνους άνθρωποι ή τα αντικείμενα που έχουν χάσει.

Έτερες πηγές, έννοιες θρησκευτικών όρων shinto και σημειώσεις μου:

Shinto=Η θρησκεία Shinto-kami-no-michi είναι η φυσική πνευματικότητα της Ιαπωνίας και του Ιαπωνικού λαού. Η λέξη Shinto (=’Way of the Gods’) υιοθετήθηκε από τα γραπτά κινέζικα, συνδυάζοντας δύο kanji: ‘shin’ που σημαίνει θεούς ή πνεύματα (αρχικά από την κινεζική λέξη shen). και ‘tō’ ή ‘do’ που σημαίνει μια φιλοσοφική πορεία ή μελέτη (αρχικά από την κινεζική λέξη tao). Το Shinto ενσωματώνει πνευματικές πρακτικές που προέρχονται από πολλές τοπικές και περιφερειακές προϊστορικές παραδόσεις, αλλά δεν εμφανίστηκε ως επίσημο συγκεντρωτικό θρησκευτικό ίδρυμα μέχρι την άφιξη του Βουδισμού, του Κομφουκιανισμού και του Ταοϊσμού, αρχίζοντας από τον 6ο αιώνα. Ο Βουδισμός στην Ιαπωνία σταδιακά προσαρμόστηκε στη φυσική πνευματικότητα. (Δείτε σχετικά με τον «συγκρητισμό».) Οι Shinto πρακτικές καταγράφηκαν για πρώτη φορά και κωδικοποιήθηκαν στα γραπτά ιστορικά αρχεία των Kojiki και Nihon Shoki τον 7ο και 8ο αιώνα. Ακόμα, αυτά τα πρώτα ιαπωνικά γραπτά δεν αναφέρονται σε μια ενοποιημένη θρησκεία Shinto, αλλά σε πρακτικές που σχετίζονται με τις συγκομιδές και άλλα εποχιακά γεγονότα των clan μαζί με μια μοναδική ιαπωνική κοσμογονία και μυθολογία που συνδυάζει πνευματικές παραδόσεις των ανερχόμενων φυλών της πρώιμης Ιαπωνίας, Οι πολιτισμοί Yamato και Izumo.  Shinto είναι μια θρησκεία στην οποία η πρακτική (πράξεις) και η τελετουργία, παρά οι λέξεις, είναι υψίστης σημασίας. Το Shinto χαρακτηρίζεται από τη λατρεία της φύσης, των προγόνων, του πολυθεϊσμού και του animism, με έντονη έμφαση στην τελετουργική αγνότητα, με την τιμή και την γιορτή της ύπαρξης του Kami.

Η Shinto έχει σήμερα περίπου 119 εκατομμύρια γνωστούς υποστηρικτές στην Ιαπωνία, αν και κάποιος που ασκεί οποιοδήποτε είδος τελετουργιών Shinto μπορεί να μετρηθεί έτσι. Είναι γενικά αποδεκτό ότι η μεγάλη πλειοψηφία του Ιαπωνικού λαού λαμβάνει μέρος σε τελετές Shinto, ενώ οι περισσότεροι ασκούν επίσης τη λατρεία του βουδιστικού προγόνου. Ωστόσο, σε αντίθεση με πολλές μονοθεϊστικές θρησκευτικές πρακτικές, η Shinto και ο Βουδισμός συνήθως δεν απαιτούν την υποτιθέμενη πίστη  για να θεωρηθεί κάποιος ως πιστός ή άλλος ως αλλόπιστος και ως εκ τούτου είναι δύσκολο να αναζητηθούν ακριβή αριθμητικά στοιχεία βασισμένα στην διάγνωση της πίστης στην Ιαπωνία. Λόγω της συνυπάρχουσας φύσης του Shinto και του Βουδισμού, τα περισσότερα γεγονότα «ζωής» αντιμετωπίζονται από το Shinto και τα γεγονότα «θάνατος» ή «μετά θάνατον» χειρίζεται ο Βουδισμός, αν και αυτό δεν είναι αποκλειστικό. Για παράδειγμα, είναι χαρακτηριστικό στην Ιαπωνία να εγγραφεί ή να γιορτάσει τη γέννηση σε ένα ιερό Shinto, ενώ οι διακανονισμοί γενικά υπαγορεύονται από τη βουδιστική παράδοση.

Η θρησκεία Shinto έχει ιερά σε πολλές άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βραζιλίας, του Καναδά, της Νέας Ζηλανδίας, της Αυστραλίας και της Ολλανδίας μεταξύ άλλων και θεωρείται ότι επεκτείνεται σε μια παγκόσμια θρησκεία, ειδικά με την εμφάνιση διεθνών κέντρων Shinto.

Τα αρχαιότερα Ιαπωνικά ιστορικά και μυθολογικά χρονικά= Kojiki and Nihon shoki (Nihongi)= Οι δύο αρχαιότερες γραπτές συλλογές της  μυθολογίας- Θεογονίας και Ιερών τελετουργιών  όπως και της αυτοκρατορικής ιστορίας της Ιαπωνίας που βασίζονται σε προφορικές παραδόσεις γνωστές ως Teiki (Teiō no hitsugi) και Kuji (Honji και Sendai kuji). Η Teiki φαίνεται ότι είχε ως κύριο θέμα τη γενεαλογία της αυτοκρατορικής οικογένειας, ενώ το Kuji ( ήKojiki) φαίνεται να περιείχε θρύλους, ιστορίες και παραμύθια παραδοθέντα από την αυτοκρατορική οικογένεια.  Το Kojiki γράφτηκε το έτος 712 C.E ενώ το  Nihongi το έτος 720 C.E. Δείτε ειδικότερα: Encyclopedia of Shinto του Kokugakuin University και Βικιπαίδεια.

Με βάση αυτές τις  προαιώνιες παραδόσεις του Shinto, την θεογονία, τους θρύλους και τους μύθους, τις τελετουργίες αλλά και τα γεγονότα που αφορούν στους αυτοκράτορες της Ιαπωνίας  που καταγράφηκαν στα δυο αυτά αρχεία είναι και η μυθολογία των ιερών βράχων Meoto Iwa ή των Wedded Rocks, στην οποία και αναφέρομαι

Women on the Beach at Futami-ga-ura, Museum of Fine Arts, Boston

Edo period, about 1803–04 (Kyôwa 3–Bunka 1)
Artist :Kitagawa Utamaro I (Japanese, early 1750s–1806),

Kami (Japanese: 神, [kaꜜmi]) ή Kamii = ορίζονται στην αγγλική ως «πνεύμα», «ουσία» ή «θεότητες», που σχετίζονται με πολλές κατανοητές μορφές. σε μερικές περιπτώσεις να είναι ανθρώπινες, μερικές animist, άλλες συνδέονται με πιο αφηρημένες ‘φυσικές’ δυνάμεις στον κόσμο (βουνά, ποτάμια, κεραυνούς, άνεμος, κύματα, δέντρα, βράχια). Μπορεί να θεωρείται καλύτερα οτι είναι ως ‘ιερά’ στοιχεία και ενέργειες. Τα Kami και οι άνθρωποι δεν είναι χωριστοί, υπάρχουν στον ίδιο κόσμο και μοιράζονται την αλληλοσυσχετισμένη τους πολυπλοκότητα. Η σύγχρονη Shinto έχει μια κεντρική θεολογική αρχή, αλλά καμία μοναδική Θεοκρατία. Η Shinto σήμερα είναι μια συνεκπαιδευτική ένωση τοπικών, περιφερειακών και εθνικών ιερών διαφορετικής βαθμίδας και ιστορικής σημασίας, εκφράζοντας τις διάφορες πεποιθήσεις τους μέσω παρόμοιας γλώσσας και πρακτικής, υιοθετώντας όλοι ένα παρόμοιο στυλ στην ένδυση, την αρχιτεκτονική και το τελετουργικό, που χρονολογούνται από την εποχή  της περιόδου Nara στην Κορέα και Heian στην Ιαπωνία.

Η Shinto διδάσκει ότι όλα περιέχουν ένα kami (神 ‘πνευματική ουσία’; συνήθως μεταφράζεται ως θεός ή πνεύμα). Τα πνεύματα του Shinto ονομάζονται συλλογικά yaoyorozu no kami (八 百万 の 神?), Μια έκφραση που σημαίνει κυριολεκτικά ‘οκτώ εκατομμύρια kami’, αλλά ερμηνεύεται ως ‘μυριάδες’, αν και μπορεί να μεταφραστεί ως ‘πολλά Kami’. Υπάρχει μια φωνητική  (pheenetic) παραλλαγή kamu και μια παρόμοια λέξη μεταξύ Ainu kamui. Υπάρχει ένα ανάλογο ‘mi-koto’. Kami είναι μια δύσκολη ιδέα να μεταφραστεί, καθώς δεν υπάρχει άμεση παρόμοια κατασκευή στην αγγλική γλώσσα. Το Kami είναι γενικά αποδεκτό να περιγράφει την έμφυτη υπερφυσική δύναμη που είναι πάνω από τις ενέργειες του ανθρώπου, τη σφαίρα του ιερού, και περιλαμβάνει τους θεούς, τα πνευματικά σχήματα και τους ανθρώπους προγόνους. Όλα τα μυθολογικά πλάσματα της ιαπωνικής πολιτιστικής παράδοσης, της Βουδιστικής παράδοσης, του Χριστιανικού Θεού, των Ινδουιστών θεών, του Ισλαμικού Αλλάχ, διαφόρων αγγέλων και των δαιμόνων όλων των θρησκειών, μεταξύ άλλων, θεωρούνται Kami για τους σκοπούς της πίστης Shinto.

Τα kami κατοικούν σε όλα τα πράγματα, αλλά ορισμένοι χώροι προορίζονται για τη διεπαφή ανθρώπων και kami (ο κοινός κόσμος και ο ιερός): η ιερή φύση, τα ιερά και τα kamidana. Υπάρχουν φυσικοί χώροι που θεωρούνται ότι έχουν ένα ασυνήθιστα ιερό πνεύμα γι ‘αυτούς και είναι αντικείμενα λατρείας. Είναι συχνά βουνά, δέντρα, ασυνήθιστα βράχια, ποτάμια, καταρράκτες και άλλα φυσικά κτίρια. Στις περισσότερες περιπτώσεις βρίσκονται σε ή κοντά σε ένα χώρο ιερού.

Το ιερό shrine είναι ένα κτίριο που χτίστηκε για να στεγάσει το kami, με ένα χωρισμό από τον ‘συνηθισμένο’ κόσμο μέσω ιερών χώρων με καθορισμένα χαρακτηριστικά που βασίζονται στην ηλικία και την καταγωγή του ιερού. Η kamidana (καμπιδάνα) είναι ένα αρχαίο ιερό (τοποθετημένο σε έναν τοίχο στο σπίτι) που είναι ένα ‘kami residence’ που λειτουργεί ως υποκατάστατο για ένα μεγάλο ιερό σε καθημερινή βάση. Σε κάθε περίπτωση το αντικείμενο της λατρείας θεωρείται ένας ιερός χώρος που το πνεύμα kami κατοικεί στην πραγματικότητα, αντιμετωπίζεται με το μέγιστο σεβασμό και εκτίμηση. πηγή

Torii: Το σύμβολο της θρησκείας Σίντο είναι τα Torii . Θεωρούνται εισαγόμενα από τις θρησκείες της Ινδίας, την Κίνας, της Ταϊλάνδης και της Κορέας.  Βρίσκονται στην είσοδο των ιερών ναών του Σίντο ( Jinja ) όπου και οριοθετούν τα σύνορα ανάμεσα στο βέβηλο και το ιερό χώρο. Αποτελούνται από δύο κίονες στην οποία με δύο παράλληλες εγκάρσιες δοκούς στήριξης που συχνά είναι κόκκινου χρώματος. Η πρώτη εμφάνιση των Torii πυλών στην Ιαπωνία μπορούν να εντοπιστούν με αξιοπιστία τουλάχιστον τα μέσα του Heian περίοδο ( 794 – 1185 π.Χ) , επειδή αναφέρονται σε ένα κείμενο γραμμένο σε 922. Το παλαιότερο υπάρχον πέτρινο torii χτίστηκε τον 12ο αιώνα και ανήκει σε ένα Hachiman Παρεκκλήσι στο νομό Yamagata . Η παλαιότερη ξύλινη torii είναι ένα torii ryōbu (βλέπε περιγραφή παρακάτω) στους Kubo Hachiman Βωμός νομό Yamanashi

Yorishiro: “Ο τόπος (ή αντικείμενο ή πρόσωπο) που κατοικείται από το πνεύμα του kami όταν κατεβαίνει για μια θρησκευτική τελετή ή όταν κατέχει ένα άτομο. Το Yorishiro μπορεί να είναι φυσικά αντικείμενα όπως δέντρα ή βράχια ή εργαλεία που προετοιμάζονται για χρήση σε τελετουργίες, όπως πυλώνες, πανό ή τελετουργικά εμβλήματα που ονομάζονται gohei. Σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου ένας άνθρωπος ενεργεί ως yorishiro, αυτός ή αυτή αναφέρεται ως yorimashi. Το Yorishiro μπορεί επίσης να ονομάζεται tsukawashime ή osakigami (‘servar familiars’) με βάση την έννοια ότι το kami μπορεί να κατέχει και να χρησιμοποιεί άγριους σκύλους, λύκους, πιθήκους και πουλιά ως οικεία τους. Οι αρχαίες μορφές του yorishiro περιλαμβάνουν τα himorogi (θεϊκά δέντρα), iwasaka (πέτρινες σπηλιές) και τα διάφορα χειροποίητα τελετουργικά εργαλεία που γενικά αναφέρονται ως torimono. Συγκεκριμένα, τα τελετουργικά σε Himorogi και iwasaka αντικατοπτρίζουν την πεποίθηση ότι το kami κάνει γνωστή την παρουσία τους σε χώρους τελετουργιών με φυσικά δάση, ελαιώνες και βράχους.

Aυτή η πίστη οδήγησε σε πρακτικές όπως η φύτευση δέντρων σε χώρους τελετουργίας και η διακόσμησή τους με αντικείμενα στα οποία μπορεί να κατέβει το kami. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές μορφές του yorishiro, που κυμαίνονται από τους μεγάλους κώνους άμμου που φαίνονται στο Miare shinji του ιερού Kamo Wakeikazuchi, στους ‘πυλώνες της καρδιάς’ (shin no mihashira) των Μεγάλων Μαρτύρων του Ise, τις στήλες (mihashira )  στο Onbashirasai των Άνω και Κάτω Suwa Shrines, στο shibasashi του ιερού Usa Hachiman, και στο ohay ή osashibō που χρησιμοποιήθηκε στα τοπικά ιερά για να σηματοδοτήσει το σπίτι του λαϊκού ιερέα για εκείνο το έτος .” Από τον -Okada Yoshiyuki με πηγή την Εγκυκλοπαιδεία του Shinto από το Πανεπιστήμιο kokugakuin στο Τόκυο.

Izanagi και Izanami: “Οι Izanagi-no-mikoto (ανδρική θεότητα) και Izanagi-no-mikoto (γυναικεία θεότητα) θεωρούνται οι δημιουργοί του ιαπωνικού αρχιπελάγους. Σύμφωνα με το Kojiki και το Nihonshoki ήταν το τελευταίο ζευγάρι των γενεών των επτά θεοτήτων και έζησε στην Υψηλή Πεδιάδα του Ουρανού. Ένα ζευγάρι Ιαπώνων δημιουργών είναι η επιτομή των δύο ταοϊκών στοιχείων ying και yang (στα ιαπωνικά in i yõ ). Σύμφωνα με τον κινεζικό ταοϊσμό, μέσα και γύρω υπάρχουν οι δύο αντίπαλες δυνάμεις που συγκροτούν το σύμπαν. Η σχέση τους βασίζεται στην αμοιβαία ανταλλαγή, επιρροή και εξάρτηση. Θεωρήθηκε ότι ο άνθρωπος είναι η προσωποποίηση του στοιχείου yõ συμβολίζοντας τον Ουρανό (ήλιο), τη δραστηριότητα και τη φωτεινότητα. Με τη σειρά της, μια γυναίκα είναι η ενσάρκωση του στοιχείου, το οποίο αντιπροσωπεύει τη Γη (φεγγάρι), την παθητικότητα και το σκοτάδι.

Από την ένωση των Ιζαναγί (yõ) και Ιζαναμί (in), γεννιούνται θεότητες, φαινόμενα και εδάφη ..Πριν συμβεί αυτό, οι Ιζαναγί και Ιζαναμί, που στέκονταν στην Πλωτή Γέφυρα του Ουρανού, αναρωτιούνταν αν υπήρχε μια γη κάτω από το σύννεφο και την ομίχλη. Ο Izanagi έσπασε τότε τον ουρανό με το ουράνιο χρυσοποίκιλτα διακοσμημένο με κόκκινα κοσμήματα δόρυ (ame no nuboko) του και το ανέπτυξε στον ωκεανό που απλώνεται κάτω από αυτούς για να αυξήσει την αρχέγονη μάζα της γης από τη θάλασσα. Καθώς σήκωσε το δόρυ, στάζει από αυτό μια σταγόνα νερού, η οποία μετά από σκλήρυνση έγινε ένα νησί με την ονομασία Onogoro-shima. (που πιθανολογείται ότι είναι στην νήσο Σαχαλίνη, σημείωση δική μου) Αυτή η σκηνή είναι γεμάτη συμβολισμό. Αναφερόμενη στη φροϋδική ιδεολογία, μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό το δόρυ συμβολίζει πράγματι ένα αρσενικό μέλος σε μια στύση, που οδηγεί στη θεωρία ότι το πρώτο νησί δημιουργήθηκε από τον αυνανισμό των Ιζαναγί.

>Η ανύψωση του νησιού Onogoro ήταν η δημιουργία θεμελίων για την πρώτη χερσαία γη. Το ζεύγος των δημιουργών πήγε μετά στο νησί, στο κέντρο του οποίου ήταν ο Ουρανός πυλώνας. Στη συνέχεια γύρισαν γύρω από τον πυλώνα του ο  Ιζαναγί από τα δεξιά και η Ιζαναμί από τα αριστερά, και όταν συναντήθηκαν, μίλησε πρώτα η θεά. Του Ιζαναγί δεν του άρεσε το γεγονός ότι η γυναίκα μίλησε πρώτα. Όταν οι πρώτες τους προσπάθειες για την δημιουργία απογόνων απέτυχαν, το ζευγάρι έκανε ξανά έκκληση στις ουράνιες θεότητες. Αποδείχθηκε ότι οι απόγονοί τους ήταν ανεπιτυχείς, επειδή η Ιζαναμί ήταν η πρώτη που μίλησε τότε που γιόρταζαν τον γάμο τους. Έτσι, ο Izanagi και ο Izanami επανέλαβαν το τελετουργικό με τον Ιζαναγί να μιλάει πρώτος. Μετά από τον επιτυχημένο αυτόν γάμο τους, η Ιζαναμί γέννησε οχτώ μεγάλα ιαπωνικά νησιά διαδοχικά, βουνά, ποτάμια, δάση και χορτάρια και στη συνέχεια γέννησε πολλές θεότητες (kami) και φαντάσματα που ασχολούνται με διάφορα φυσικά φαινόμενα

>Δυστυχώς, η ιστορία των Ιζαναγί και Ιζαναμί δεν τελείωσε με επιτυχία. Ένα από τα kami που γεννήθηκε στον κόσμο ήταν ο θεός της φωτιάς. Η Izanami κατά τη διάρκεια της γέννησης είχε καεί τόσο πολύ που πέθανε σε φρικτό μαρτύριο. Ο Izanagi, εξοργισμένος με τον απόγονο, τον κόβει σε τρία μέρη σε μια πράξη εκδίκησης. Μετά, από τη λαχτάρα για την αγαπημένη του, όπως ο Ορφέας, πήγε στη Γη του κάτω κόσμου (Yomi no Kuni) για να την βρει. Όταν πήγε εκεί, συναντήθηκε με την Izanami στα σκοτάδια, η οποία του είπε ότι είχε φτάσει πολύ αργά. Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι αν την περίμενε, θα πήγαινε στις θεότητες του κάτω κόσμου με αίτημα να της επιστρέψουν την ελευθερία της. Επιπλέον, ζήτησε από τον Ιζαναγκί να της υποσχεθεί ότι δεν θα την κοίταζε κατά την επιστροφή της, ότι έτσι όφειλε να κάνει.

>Ο Ιζαναγί ανυπόμονος με τη μακρά αναμονή για τη γυναίκα του, την ακολούθησε στα βάθη της Χώρας του Σκότους. Όταν αναγνώρισε την Ιζαναμί εκεί, είδε ότι το σώμα της ήταν ήδη σε κατάσταση αποσύνθεσης. Τρομαγμένος από το θέαμα, έσπευσε να δραπετεύσει και τότε η προσβληθείσα θεά έστειλε εκφοβισμούς στο σύζυγό της, φαντάσματα και σκοτεινούς πολεμιστές. Συναντήθηκε στην έξοδο με την Ιζιναζί και τότε ο γάμος τους διαλύθηκε.  Αυτός έγινε ο κυβερνήτης της Χώρας του Σκότους και επέστρεψε στον κόσμο των ζωντανών. Η δε Ιζαναμί έγινε ο ηγεμόνας της Χώρας του Σκότους .

>Ο μύθος των Ιζαναγί και Ιζαναμί δείχνει ότι υπάρχει επίσης άμεση σχέση μεταξύ της δημιουργίας του κόσμου και της ανθρώπινης σεξουαλικότητας στην ιαπωνική παράδοση. Τα Izanagi και Izanami ήταν τα πρώτα όντα στον κόσμο που πολλαπλασιάζονται ως αποτέλεσμα μιας σεξουαλικής πράξης (συνδυασμός ανδρών και γυναικών), δημιουργώντας ένα πρότυπο για τις επόμενες γενιές.

>Αυτός ο μύθος δίνει επίσης έμφαση στην προνομιακή θέση ενός ανθρώπου. Όταν η Ιζαναμί μιλάει για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της τελετής του γάμου, ενόχλησε  τον σύζυγό της και οι απόγονοί τους πέθαναν μετά την γέννησή τους.. Μόνο μετά τη δεύτερη τελετή όλα πήγαν καλά. Επιπλέον,  αναφορικώς με τον αυνανισμό του Ιζαναγί και στην άνοδο του νησιού από το Ιζαναγί, μπορεί να ειπωθεί ότι παρόλο που η Ιζαναμί ήταν δίπλα του, αυτός προτιμούσε να ενεργεί μόνος του. Αυτές οι περιγραφές υποδηλώνουν ότι η αρχαία ιαπωνική κοινωνία ήταν μια πατριαρχική κοινωνία στην οποία η θέση του άνδρα και της γυναίκας ήταν σαφώς καθορισμένες. Τα ζητήματα που σχετίζονται με το φύλο κυριαρχούσαν επίσης από την αντροκεντρική άποψη.”

>Σύμφωνα με τον Jospeh Campbell, συγγραφέα της δύναμης του μύθου, η κοινωνία θεωρείται πάντοτε πατριαρχική και η φύση είναι πάντα μητριαρχική. Η δύναμη μιας γυναίκας εξαρτάται από τη γέννηση και τη διατροφή, όπως και η γη. Παρά το γεγονός ότι ο γάμος τελείωσε με τον χωρισμό τους και ο Izanagi μετά την επιστροφή του από την Γη του Σκότους έδωσε στον κόσμο τις τρεις πιο σημαντικές θεότητες (Amaterasu, Susanoo, Tsukiyomi *), δεν πρέπει να λησμονείται ότι θεωρείται η Ιζαναμί η αρχέγονη μητέρα τους. πηγή: https://szukajackomachi.wordpress.com/2013/07/28/poczatki/

Update 24.1.2019: Δείτε σχετικά και: http://www.popflock.com/learn?s=Japanese_mythology (εδώ, μεταξύ άλλων, περιγράφεται αναλυτικά η κάθοδος της Izinami στον κάτω κόσμο και η πορεία του Izanagi σε αυτόν. Όπου και από κει και ο χρόνος γέννησης του θανάτου :

«Izanagi in the underworld

Izanagi lamented the death of Izanami and undertook a journey to Yomi («the shadowy land of the dead»). Izanagi found little difference between Yomi and the land above, except for the eternal darkness. However, this suffocating darkness was enough to make him ache for light and life. Quickly, he searched for Izanami and found her. At first, Izanagi could not see her for she was well hidden in the shadows. Nevertheless, he asked her to return with him. Izanami spat at Izanagi and informed him that he was too late. She had already eaten the food of the underworld and now belonged to the land of the dead.

Izanagi was shocked at this news, but he refused to give in to her wishes to be left to the dark embrace of Yomi. Izanami agreed to return to the world but first requested to have some time to rest. She instructed Izanagi to not come into her bedroom. After a long wait, Izanami did not come out of her bedroom, and Izanagi was worried. While Izanami was sleeping, he took the comb that bound his long hair and set it alight as a torch. Under the sudden burst of light, he saw the horrid form of the once beautiful and graceful Izanami. The flesh of her ravaged body was rotting and was overrun with maggots and foul creatures.

Crying out loud, Izanagi could no longer control his fear and started to run, intending to return to the living and to abandon his death-ridden wife. Izanami woke up shrieking and indignant and chased after him. Izanami instructed the shikome, or foul women, hunt for the frightened Izanagi and to bring him back.

Izanagi, thinking quickly, hurled his headdress, which became a bunch of black grapes. The shikome fell on these but continued pursuit. Next, Izanagi threw his comb, which became a clump of bamboo shoots. Now it was Yomi’s creatures that began to give chase, but Izanagi urinated against a tree and created a great river that increased his lead. Unfortunately, the shikome still pursued Izanagi, who began to hurl peaches at them. He knew that this would not delay them for long, but he was nearly free, for the boundary of Yomi was now close at hand.

Izanagi burst through the entrance and quickly pushed a boulder to the entrance of Yomi. Izanami screamed from behind this barricade and told Izanagi that, if he left her, she would destroy 1,000 living people every day. He furiously replied that he would give life to 1,500.

And so began the existence of Death, caused by the hands of the proud Izanagi, and his abandoned wife Izanami.»

Sarutahiko Okami (Σαρουτάχικο Οκάμι)猿田毘古神: είναι ο ηγέτης του γήινου Kami, μεγάλος Θεός της Ιαπωνικής θρησκείας του Σίντο. Θεωρείται ο πρόγονος της φυλής Ujitoko στο Ise και είναι το κεντρικό αντικείμενο της λατρείας στο ιερό του Σαρουτάχικου ( Sarutahiko Shrine) που βρίσκεται στο Ise. Το λειτουργικό βιβλίο της θρησκείας shinto που λέγεται     Norito τον αναφέρει, επίσης, με τον τίτλο Daimyōjin (大明神μεγάλο φωτεινό θεό, ή ο πολύ ενάρετος θεός, αντί του Okami (大神μεγάλος θεός). Είναι ο θεός που φυλάει την πλωτή γέφυρα ανάμεσα στη Γη και τον ουράνιο χώρο των θεών, τον Takamagahara (‘High Plain of Heaven’) Λέγεται ότι το Aikido «στέκεται στην πλωτή γέφυρα του ουρανού». Η Πλωτή Γέφυρα του Ουρανού είναι η περιστροφή της φωτιάς και του νερού που συνδέονται μεταξύ τους. Η φωτιά κινεί το νερό, το νερό κινείται με φωτιά. Η φωτιά και το νερό είναι ένα πράγμα. Συστρέφονται σε μια σπείρα. Συνενώνονται μέσω του Ki. Αυτό είναι κάτι που εφαρμόζεται μέσα από την αναπνοή (‘iki’). Αυτή η αναπνοή (‘iki’) είναι η Aiki.  Ο Sarutahiko είναι ο Θεός της Αiki: συνέπεια και αρμονία. Ως εκ τούτου, είναι ένας φύλακας και ένας φρουρός περισσότερο παρά ένας κατακτητής και η δύναμή του είναι οτι φρόντισε ώστε οι ιαπωνικοί μύθοι να παραμείνουν σχετικά αβλαβείς κατά τη διάρκεια των αιώνων. Είναι αυτός που κρατάει το κλειδί για το Ιαπωνικό Godrealm και φυλάει τη γέφυρά του.

  Το kami Sarutahiko θεωρείται από μερικούς μελετητές ότι μπορεί να προέρχεται από την toyoko no kuni δηλαδή από την αιώνια γη σύμφωνα με το  Kojiki ή από την ne no kuni, δηλαδή την Απομακρυσμένη γη των ριζών»Distant land of roots»κατά το χρονικό Nihongi. Και οι δύο τόποι κατά την Ιαπωνική μυθολογία έχει επικρατήσει οτι είναι οι του κάτω κόσμου, οι τόποι των νεκρών.  Και ότι, εκεί στον τόπο των νεκρών, ο ίδιος χρόνος ρέει με διαφορετικό ρυθμό από οτι ο γήινος χρόνος και έξω από αυτόν, δημιουργώντας τις συνέπειες ότι ήταν ένας άλλος κόσμος. ‘Tokoyo’ είναι μια αρχαϊκή λέξη η οποία έχει επίσης γραφτεί με το χαρακτήρα για τη ‘νύχτα’ (常 夜). Από αυτή την έννοια, μπορεί να ερμηνευτεί ως μια γη των ατελείωτων νυχτών. Η λέξη έχει επίσης υποστηριχθεί ως το όνομα του μόνιμου τόπου ανάπαυσης μιας θεότητας, ενός ορίου που χωρίζει τον κόσμο από τους νεκρούς ή μια γη χωρίς αλλαγές.

Και οι δυο θρυλούμενοι μυστηριακοί τόποι πιστεύεται ότι είναι εδάφη πέρα ​​από την αχανή θάλασσα ή κάτω από αυτή, και το okimitama* (οι παντρεμένοι βράχοι) λέγεται ότι είναι ο τόπος που πρωτοεμφανίστηκε σε αυτόν τον κόσμο.

Ο Σαρουτάχικο πιστεύεται από μερικούς ότι είναι μια ηλιακή θεότητα. Το Okitama θεωρήθηκε ως η πύλη προς το παλάτι του θεού της θάλασσας και ένα είδος γιορισίρο ή τόπος για την θεά του ήλιου να εισέλθει στον κόσμο. Οι μελετητές έχουν υποθέσει ότι η αρχική θέση του Ise Jingu ήταν κοντά στην παραλία και ότι ο Okitama υπηρέτησε ως γιορισίρο για την κάθοδο της Amaterasu, όταν η πρώτο saigu (πριγκίπισσα ιερού) Yamatohime no mikoto ήρθε ψάξει για ένα μέρος για να το αφιερώσει στον ιερό καθρέφτη. Καταγράφεται ότι βρήκε τη γη στην περιοχή Futami (futami ura)τόσο όμορφη που έπρεπε να ‘κοιτάξει πίσω δύο φορές’.

Ο Sarutahiko (Σαρουτάχικο) θεωρείται επίσης  ο θεός των μονοπατιών και των σταυροδρόμων, τόσο των πραγματικών όσο και συμβολικών. Είναι αυτός που ορίζει τον προσανατολισμό. Είναι ο δημιουργός πολλών πολεμικών τεχνών όπως το τζούντο και το αϊκίντο (Aikido), ένας επιβλητικός άνθρωπος με μεγάλη γενειάδα, κατακόκκινο πρόσωπο και μακριά μύτη. Η εμφάνισή του θυμίζει μαϊμού. Ένας πολεμιστής που φέρει μόνιμα το δόρυ του.. Σε αντίθεση με πολλούς πολεμιστές Θεούς, ο Σαρουτάχικο σέβεται βαθιά τη ζωή.  Ο Sarutahiko είναι ο ισχυρός και δυνατός Θεός του πανθέου του shinto.

Η μυθολογία Tengu εισήχθη πιθανότατα στην Ιαπωνία τον 6ο ή 7ο αιώνα μ.Χ., σε συνδυασμό με την άφιξη του βουδισμού από την Κορέα και την Κίνα. Αυτά τα ξωτικά στη συνέχεια εμφανίζονται στα αρχαία έγγραφα της Ιαπωνίας (π.χ. από περίπου το 720 μ.Χ.) και συνδέονται στενά με το όρος Kurama στην Ιαπωνία (κοντά στο Kibune), το σπίτι του θρυλικού Sōjōbō (Sojobo) 僧 正 坊, βασιλιάς του Tengu. Στους Μύθους και τους Θρύλους της Ιαπωνίας (1913, από τον F. Hadland Davis), λέγεται ότι ο Tengu προέρχεται από τον πρωταρχικό ιαπωνικό θεό Susano-o. Η λέξη Tengu μπορεί να βρεθεί όχι μόνο στους βουδιστικούς κύκλους αλλά και μεταξύ των ομάδων Shinto, Budo και Ninpo. Μέχρι το 1860, η κυβέρνηση της Edo δημοσίευσε επίσημες ανακοινώσεις για το Tengu, ζητώντας από τους οπαδούς του να εγκαταλείψουν προσωρινά ένα συγκεκριμένο βουνό κατά τη διάρκεια μιας προγραμματισμένης επίσκεψης του Shogun

H Ukanomitama ή Uka no mitama no Kami(κατά το Kojiki*)Ένα kami (θεά) των τροφίμων, που θεωρείται ότι αναφέρεται ειδικά στο πνεύμα (kami) του ρυζιού. Το Κοτζίκι (Kojiki) περιγράφει το kami ως απόγονο του Susanoo, ενώ το Nihongi δηλώνει ότι ήταν ο απόγονος του θεϊκού ζευγαριού Izanagi και Izanami. Τα σχόλια του Engishiki σχετικά με το Ōtono no hogai norito προσδιορίζουν περαιτέρω το kami με το Toyoukehime. Το Ukanomitama είναι συνήθως γνωστό ως kami Inari. Από τη μεσαιωνική περίοδο, το kami συνδέθηκε με δημοφιλή συνδυαστικά kami όπως Ugajin και Uka Benzaiten. Στην θεότητα-kami Ukanomitama είναι αφιερωμένο ο ναός Fushimi Inari Taisha του Κιότο και σε άλλα ιερά Inari σε όλη την Ιαπωνία. Πηγή: Encyclopedia of Shinto

“A kami of foodstuffs, thought to refer specifically to the spirit of rice. Kojiki describes the kami as the offspring of Susanoo, while Nihongi states that it was the offspring of the two kami Izanagi and Izanami. The Engishiki’s comments on the Ōtono no hogai norito further identify the kami with Toyoukehime. Ukanomitama is most commonly known as the kami Inari. From the medieval period, the kami was linked to popular combinatory kami such as Ugajin and Uka Benzaiten. Ukanomitama is enshrined at Kyoto’s Fushimi Inari Taisha and other Inari shrines throughout Japan.”  Του Kadoya Atsushi με πηγή την Εγκυκλοπαιδεία του Shinto από το Πανεπιστήμιο kokugakuin στο Τόκυο

http://napajlit.blogspot.com/2009/10/shinto.html, http://shintoshrinesofjapanblogguide.blogspot.com/2012/08/futami-okitama-jinja-meoto-iwa-of.html