Κάθε φορά
σ’ αγγίζω
και πεθαίνω
κάθε φορά
σ’ αγγίζω
κι ανασταίνομαι
να σε κρατήσω ωστόσο
δεν μπορώ
πάντα γλιστράς προς το γαλάζιο
πάντα
ξεφεύγεις
προς την απεραντοσύνη
Και συνεχίζω τους μικρούς θανάτους μου
και τις μικρές μου μάταιες αναστάσεις
πάνω στο φρύδι τού
βαθιού
γκρεμού
Παίζοντας την τυφλόμυγα μαζί σου
«Κάθε φορά σ’ αγγίζω και πεθαίνω..»
Κ’ έτσι, ακουμπώντας στο προσκέφαλό σου
στης ρέμβης σου το λίκνισμα αφημένος
μπήκα μέσα στο ίδιο τ’ όνειρό σου
είδα το φως σου
κι ό,τι
μέσα στο φως σου ανθίζει
τη φοβερή απροσδόκητη ομορφιά σου
την κλειδωμένη ερμητικά στο σώμα
– σαν καταθαμπωμένος τυμβωρύχος
«έκπληξη»
Και τα δύο ποιήματα είναι του ποιητή μας Ορέστη Αλεξάκη (1931-2015)
Το πρώτο του, που έχει τον τίτλο «Κάθε φορά σ’ αγγίζω και πεθαίνω…» εμπεριέχεται στην ποιητική του συλλογή «Βυθός» 1983, στην Α’ ενότητά της με τον τίτλο «Τα δυο πρόσωπα»
Το δεύτερό του, που έχει τον τίτλο «έκπληξη» εμπεριέχεται στην ποιητική του συλλογή «Η λάμψη» (1983).»
Ποιήματα του Ορέστη Αλεξάκη, όπως και άλλα για τον ποιητή μας, μπορείτε να διαβάσετε στο translatum της Βίκυς Παπαπροδρόμου.
Η μουσική σύνθεση στο video που επέλεξα, είναι του πολυβραβευμένου Αυστριακού μουσικού Marcus Füreder, γνωστού με το καλλιτεχνικό όνομα Parov Stelar, έχει τον τίτλο » The Princess» και προέρχεται από το ομώνυμο μουσικό του άλμπουμ ( 2012)
Ο ζωγραφικός πίνακας με το πορτραίτο της γυναίκας είναι του σύγχρονου μας εξ Αλγερίας ζωγράφου Gerard Di-Maccio (γεν.1938) ενώ ο ζωγραφικός πίνακας στην κεφαλίδα του δημοσιεύματός μου με το γυναικείο σώμα είναι του επίσης σύγχρονού μας Αρμένιου ζωγράφου Martiros-Manoukian (Մարտիրոս Մանուկյան) (γεν 1947)
Περιδιαβαίνοντας 
Υπέροχος και ΑΘΑΝΑΤΟΣ !!! Είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά Βεατρίκη!! Ένας σεμνός άνθρωπος και γλυκύτατος!!! Όμορφα ξεκίνησε το πρωϊνό μου !! Σε ευχαριστώ!!!!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Εφάκι μου, καλημέρα!! Εκπληκτικός ποιητής! Τυχερή που τον γνώρισες από κοντά. Εγώ τον γνώρισα μες από τις σελίδες της Βίκυς κι αγάπησα την ποίησή του. Έμαθα μετά πως πέθανε…Ήταν από καιρό, νομίζω έτοιμος για το ταξίδι αυτό..Η ποίησή του στα περισσότερα υστερότερα ποιήματά του έχει κάτι το υπερβατικό, μιλάει για ένα κόσμο πέρα από τον φυσικό, όπως αποκαλούμε τον τωρινό της ζωής μας..Κι έχει μια θλίψη και μια τρυφεράδα συνάμα. Εδώ, επέλεξα την ερωτική ματιά του ποιητή..Θαυμάσιος.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Η συνεργάτης και τελευταία μούσα της ζωής του Ευτυχία Αλεξάνδρα Λουκίδου τον τιμά συνεχώς !!!
Φεύγουμε…
«… κι η διαδρομή, μια σταθερή περιστροφή.
Μια μεταμφιεσμένη ακινησία.»
Ορέστης Αλεξάκης
Να περιφέρεσαι από ενοχή σε άφεση
από σπατάλη σ’ ερημιά
και να χαϊδεύεις τον ίσκιο των χεριών σου.
Να δωροδοκείς τα βιβλία ν’ αποσιωπήσουν
–έστω και για μια νύχτα–
τη σιωπηλή διαδήλωση των σκοτωμένων ηρώων.
Να κρύβεις κάτω απ’ τα ρούχα σου τη λύπη
και σαν λαθρέμπορος να μεταφέρεις κάτι ενθύμια
παιδικά
μια ξύλινη γέφυρα κι ένα δωμάτιο γιορτής
για την ενηλικίωση των λέξεων.
Φεύγουμε…
Κι έξω μυρίζει γιασεμιά∙
στον αυλόγυρο της εκκλησίας ο σχολικός θίασος
ανεβάζει μ’ επιτυχία την Αποκαθήλωση.
Τι ανοιγοκλείνεις τη διαβασμένη εφημερίδα;
Η μέρα σφράγισε τα μυστικά της
η ξαφνική νεροποντή ξέπλυνε τον παλιό σταθμό
έσβησαν κι οι φωτεινές επιγραφές.
Κανείς δεν έμεινε για να μας μεταπείσει.
Από τη συλλογή Ν’ ανθίζουμε ως το τίποτα (2004) της Ευτυχίας-Αλεξάνδρας Λουκίδου
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Δεν ήξερα οτι η Λουκίδου ήταν σύντροφός του εν ζωή. Ευτυχώς δεν έχει πολυπάρει από την θανατερή μελαγχολία του. Υπέροχη ποιήτρια. Την έχω ξεχωρίσει από χρόνια πριν. Κι είναι δυνατόν να μην τον τιμά; Δεν μου φαίνεται ο τύπος της γυναίκας που θα έμενε σε μια σχέση αν δεν συνδεόταν με τον άνθρωπό της ουσιαστικά..Αυτοί θα είχαν μεταξύ τους και στενή πνευματική σχέση. Θα της έχει λείψει πολύ..
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
H Eυτυχία (συνονόματη) είναι ένα υπέροχο πλάσμα!! Ταλαντούχα, ακούραστη, πάντα με ένα καλό λόγο για όλους!! Πηγαινοέρχεται από τη Θεσσαλονίκη που μένει στην Κύπρο όπου έχει ένα δημιουργικό εργαστήρι γραφής και έχει δώσει πάρα πολλά σε πολύ κόσμο!!! Καλό Απρίλη εύχομαι Βεατρίκη μου με λιγότερα ψέματα στη ζωή μας!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Παγκόσμια ημέρα ποίησης αύριο… γεμίζει η ψυχή μας χωρίς εκείνη; Πολύ όμορφο το ποίημα Βεατρίκη μου…
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ευχαριστώ Λίνα μου. Χαίρομαι που σου άρεσε η ποίηση του Αλεξάκη.Ναι, χαρά μου, η ποίηση ανασταίνει την ψυχή!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Επανέρχομαι να αφήσω σχόλιο Βεατρίκη καθώς νομίζω «έχασα» το προηγούμενό μου;
Η Ημέρα της ποίησης θέλω να πω, με αυτήν καθ’ εαυτήν την μαγεία της, ταιριάζει αρμονικά με την αύρα της δικής σου προσωπικής έκφρασης και του δικτυακού σου σπιτικού.
Την καλησπέρα μου.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Σ’ ευχαριστώ πολύ Γιάννη μου. Με τιμά η σκέψη σου!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!