"Αυτά που χάθηκαν, αυτά που δεν ήρθαν μην τα κλαις. Αυτά που τα 'χες και δεν τα 'δωσες κλάφ’ τα" Από τον Γιάννη Ρίτσο Μέρα της κοιμήσεως της Παναγιάς, για την μνήμη την απέθαντη, μέρα της γιορτής μου η σημερινή. Μεγάλη μέρα για όλους μας εδώ, στην Ελλάδα μας. Επέλεξα αυτά τα λόγια του ποιητή … Συνέχεια ανάγνωσης Δεκαπενταύγουστος. Μέρα γιορτής
Κατηγορία: Από μένα… για μένα
Την νύχτα που η θάλασσα σπάρθηκε μ’ αστέρια
Μια ιστορία από μένα, έτσι για τα καλοκαίρια που αφήσαμε πίσω.. Ήταν ένας Αύγουστος, χρόνια πριν. Τότε, είχα πάει να περάσω τις καλοκαιρινές μου διακοπές στο Φισκάρδο της Κεφαλλονιάς. Γραφικό και πανέμορφο πάντα, όχι τόσο "τουριστικό" και πολύχρωμο ούτε και διευρυμένο σαν όπως σήμερα. Έμενα σε ένα μεγάλο δίπατο παλιό αρχοντικό δίπλα στην θάλασσα, κοντά … Συνέχεια ανάγνωσης Την νύχτα που η θάλασσα σπάρθηκε μ’ αστέρια
Ψίθυροι του Φθινόπωρου
Ύψωσα το βλέμμα και την είδα. Περήφανη, πανώρια με τα φυλλαράκια της να λάμπουν ασημιά αντίκρυ στον ήλιο σε φόντο ορίζοντα γαλάζιου.. Στα πόδια της η θάλασσα... Αέρας φύσηξε απαλός και ολόκληρη στραφτάλισε ασήμι κι αχνοπράσινο, κύματα τα φύλλα της ..Με τύλιξε η αρμύρα του ανάκατη με τ' άρωμά της. … Συνέχεια ανάγνωσης Ψίθυροι του Φθινόπωρου
Στάλες βροχής
'Όσο τα θεριά βγαίνουν από τα λημέρια τους, κυνηγοί άλλων ανθρώπων γινωμένα , άνθρωποι λογιζόμενα τα ίδια, τόσο το σπαθί υψώνεται στα χέρια μου, πικρή με γεύση η νίκη Όσο ο θόρυβος των ανθρώπων μεγαλώνει, τόση η κούρασή μου, τόση η λύπη για τα περιττά βαθαίνει στην ψυχή μου, Το κελί μου είναι εκεί, με … Συνέχεια ανάγνωσης Στάλες βροχής
Σα παραμύθι
“Θυμάμαι το παιδί που με κομμάτια κουρελούδες έφτιαχνε κάποτε μια μπάλα ………………………………………………. Ανάμεσα στη γραμμή του ήλιου και την καμπύλη της νύχτας πλάθω ένα ποίημα σαν στρογγυλεμένο παραμύθι. Είναι οι λέξεις του χωρίς γωνιές, καιρό πολύ τις στίλβωνα μέχρι να γίνουν λείες. Ύστερα αφαίρεσα όλες τις οξείες. Η πιθανότητα τραυματισμού έχει σχεδόν εκλείψει. Τώρα ανενόχλητα … Συνέχεια ανάγνωσης Σα παραμύθι