Τέτοιες γιορτινές μέρες ήταν, θυμάμαι, που ο μικρανηψιός μου, ο Δημήτρης, θα ήταν, δεν θα ήταν τότε στα πέντε του χρόνια - μπορεί και λιγότερα- δεν θυμάμαι πια- μου ζήτησε να του πάρω ως δώρο ένα όπλο. Μια σταλιά, ο μπόμπιρας! Τον είχα βγάλει βόλτα και τον κρατούσα σφιχτά από το χεράκι του, χανόταν μες … Συνέχεια ανάγνωσης Θέλω να σκοτώσω τους κακούς, μου είπε
Ετικέτα: παιδιά
Το χαλασμένο τηλέφωνο.
Παλιά, σαν ήμουν παιδί, παίζαμε με την παρέα μου, ένα παιγνίδι, το χαλασμένο τηλέφωνο. Έτσι το λέγαμε. Καθόμασταν όλα τα παιδιά σε μια σειρά. Ο πρώτος στην σειρά, ο αρχηγός, ψιθύριζε στο αυτί του διπλανού του κάτι, μια λέξη μόνο. Εκείνος, την λέξη που άκουγε την ψιθύριζε στον δικό του διπλανό, αυτός με την σειρά … Συνέχεια ανάγνωσης Το χαλασμένο τηλέφωνο.
Μια ξεχωριστή καλημέρα!
Στην άμμο σαν θα χτίζουμε όλοι κάστρα και τα βιβλία θαν’ στην άκρη πια κλειστά τότε παιδιά θα ξέρουμε πως ήρθε η ώρα η γεμάτη ξεγνοιασιά! Το ποίημα από ένα παιδί της πέμπτης του δημοτικού Τα Παιδιά ζωγραφίζουν και τραγουδάνε!! Τι πιό όμορφο! ‘Ολα τα παιδιά μας έχουν δικαίωμα στης ζωής τ’όνειρο! … Συνέχεια ανάγνωσης Μια ξεχωριστή καλημέρα!