«L’amour est un oiseau rebelle», Ανυπόταχτο πουλί ο έρωτας!

«Ελάτε, ελάτε τώρα! Το βλέπετε πως είμαι τσιγγάνα. Θέλετε να σας πω τη μοίρα σας; Ακούσατε να μιλάνε για την Καρμενθίτα; Ε, εγώ είμαι». Έτσι απλά του συστήθηκε. Και εκείνος βρέθηκε έξαφνα μπροστά σε «μια ομορφιά παράδοξη και άγρια, μια μορφή που ξένιζε αρχικά, μα που έμενε αλησμόνητη. Τα μάτια της ιδίως είχαν μια έκφραση …

Βήματα στο κενό, βήματα στις σκάλες

  “..Μεγάλωσα στο κενό και έμαθα από μικρό παιδί να προσαρμόζομαι στο κενό με ξεκάθαρη-ή καλύτερα με πρακτική-λογική, να κινούμαι στο κενό και να προσανατολίζομαι σαν να ήταν το κενό αυτό η ζωή μου, στην οποία πρέπει να βρω τα κατατόπια, και τούτο δεν με δυσκόλεψε περισσότερο απ’ ότι δυσκολεύει ένα παιδί η εκμάθηση της …

Απ’ τα παραμύθια χωρίς όνομα..

"Φανέρωσέ το, μάγισσα, πῶς στ’ ὄνειρον ζυγώνω.   Δός μοι φτερὰ κεῖ νὰ πετῶ καὶ ξόρκια μπρὸς νὰ ψάλλω, τὸ καστροπόρτι νὰ διαβῶ, νὰ μπῶ στὴν γῆ τοῦ ὀνείρου. – Μὲ τὰ φτερὰ κεῖ δὲν πετᾷς, μὲ μαγγανειὲς δὲν μπαίνεις. Τὸ πευκοδάσος νὰ διαβῇς ὣς τοῦ γιαλοῦ τὰ μέρη, κι’ ἀστερομμάτα λυγερὴ νὰ σοῦ κρατῇ …

Ήταν πριν τον χειμώνα

Ένοιωσα τον άνεμο να με τυλίγει και τον ρώτησα Σου είμαι εμπόδιο; Όχι, μου είπε. Σ’ αγαπώ, γιαυτό Κι ύστερα έφυγε Ήρθε η βροχή μετά και με πότισε Αυτήν, δεν την ρώτησα Ήταν, θυμάμαι, πριν τον χειμώνα  

255 χρόνια και μια μέρα..

Κι η μουσική του είναι ακόμη εδώ.. Εκείνου  που γεννήθηκε πριν από 255 χρόνια και μια μέρα.. Εκείνου  που αν και έζησε τόσο λίγο, άφησε για τους μετά, πολλά και σπουδαία μουσικά έργα, τόσο σπουδαία, που τ’ όνομά του το γνωρίζουν ακόμη και τα σημερινά μικρά παιδιά, και τις  μουσικές του συνθέσεις τις τραγουδούν και …