Στις φοινικιές


Να φεύγεις, να φεύγεις, να φεύγεις ώσπου να βρεις τις ακτές που χρόνια, τα χρόνια στολίζουν με σημαιάκια του χτες οι αιώνες Όλα γυρίζουν, ξαναγυρίζουν λειώνουν, τελειώνουν και ξαναρχίζουνε   Κι όμως πρέπει πάντα να φεύγεις να βρίσκεις τις φοινικιές φλεγόμενες βάτους που λένε σαν τις σειρήνες, ψευτιές Να φεύγεις, να φεύγεις, να φεύγεις ν' … Συνέχεια ανάγνωσης Στις φοινικιές