Σα παραμύθι

“Θυμάμαι το παιδί που με κομμάτια κουρελούδες έφτιαχνε κάποτε μια μπάλα ………………………………………………. Ανάμεσα στη γραμμή του ήλιου και την καμπύλη της νύχτας πλάθω ένα ποίημα σαν στρογγυλεμένο παραμύθι. Είναι οι λέξεις του χωρίς γωνιές, καιρό πολύ τις στίλβωνα μέχρι να γίνουν λείες. Ύστερα αφαίρεσα όλες τις οξείες. Η πιθανότητα τραυματισμού έχει σχεδόν εκλείψει. Τώρα ανενόχλητα …

Στον Οκτώβρη της σποράς, οδηγίες πλεύσεως

Ήταν λίγο πριν το ξημέρωμα, πριν το πρώτο φως της μέρας σβήσει τα αστέρια του ουρανού, τότε που τ’ αστέρια παραπονέθηκαν: “-Ούτε απόψε μας μέτρησε κανείς. Εσένα; -Κανείς. -Ούτε είδε κανείς το στερνό φωταξίδι μας.* * Μας έσβησαν φαίνεται με τα φώτα της πόλης. Τα υπερεκτίμησαν αυτά τα φώτα” Κι εμείς, όχι που τα 'δαμε, …

Απόπειρα αποδράσεως

              Κι  έλεγε στην “φυλακή” του …  “Το χειρότερο δεν είναι που μ’ έκλεισαν σ’ αυτή τη φυλακή και πήραν τα κλειδιά κι έφυγαν, μα που δεν ξέρω ως πού φτάνει η φυλακή μου, που δεν ξέρω το περίγραμμά της, για να κάνω επιτέλους σαν άνθρωπος κι εγώ μιαν απόπειρα αποδράσεως.” “ …