Στερνό κατευόδιο

Δάγκωσα τη μέρα * και δεν έσταξε ούτε             σταγόνα πράσινο αίμα Φώναξα στις πύλες * κι η φωνή μου πήρε             τη θλίψη των φονιάδων Μες στης γης το κέντρο * φάνηκε ο πυρήνας             που όλο σκοτεινιάζει   Κι η αχτίδα του ήλιου * γίνηκεν, ιδέστε             ο μίτος του Θανάτου! Ω πικρές …

Στις μέρες του φθινόπωρου..

"..Ποῦ πῆγε ἡ μέρα ἡ δίκοπη ποὺ εἶχε τὰ πάντα ἀλλάξει; " https://www.youtube.com/watch?v=fk-jh3xocd0 Ρόδο ἄλικο τοῦ ἀνέμου καὶ τῆς μοίρας, μόνο στὴ μνήμη ἀπέμεινες,   ἕνας βαρὺς ρυθμὸς ρόδο τῆς νύχτας πέρασες, τρικύμισμα πορφύρας τρίκυμισμα τῆς θάλασσας...   Ὁ κόσμος εἶναι ἁπλός. Είναι αποσπάσματα απ''  τον "Ερωτικό λόγο" του Γεωργίου Σεφέρη Ἀθήνα,  Ὀχτώβρης ῾29 - Δεκέμβρης ῾30 …

Στο ξημέρωμα της Πρώτης Κυριακής

Πρώτη Κυριακή σήμερα του νέου χρόνου, του 2011. Κι ο μήνας έχει εννιά.  Κιόλας! Πόσο γοργά νοιώθω τον χρόνο να κυλάει.. Είναι, μάλλον, που εγώ κινούμαι με άλλους πιο αργούς ρυθμούς..Ναι, αυτό είναι..Ο Χρόνος,  Ένας είναι ..Το πως τον νοιώθουμε έχει να κάνει με τον πως τον αντιλαμβανόμαστε ο καθένας μας..Για άλλους τρέχει  πιο γρήγορα, …

Ο χρόνος και το ερώτημα

Πού ’ναι η αγάπη που κόβει τον καιρό μονοκόμματα στα δυο και τον αποσβολώνει; “Τη φλόγα τη γιατρεύει η φλόγα όχι με των στιγμών το στάλαγμα αλλά μια λάμψη, μονομιάς· όπως ο πόθος που έσμιξε τον άλλο πόθο κι απόμειναν καθηλωμένοι ή όπως ρυθμός της μουσικής που μένει εκεί στο κέντρο σαν άγαλμα αμετάθετος Δεν …

Στά πάνω νερά

  Μιλούσες για πράγματα που δεν τα' βλεπαν κι αυτοί γελούσαν. Όμως να λάμνεις στο σκοτεινό ποταμό πάνω νερά· να πηγαίνεις στον αγνοημένο δρόμο στα τυφλά, πεισματάρης και να γυρεύεις λόγια ριζωμένα σαν το πολύροζο λιόδεντρο— άφησε κι ας γελούν. Και να ποθείς να κατοικήσει κι ο άλλος κόσμος στη σημερινή πνιγερή μοναξιά στ' αφανισμένο …