Συλλαβισμοί βημάτων


Υπήρχαν μέρες ολόκληρες... Υπήρχαν μέρες ολόκληρες που οι άνθρωποι περπατούσαν ασταμάτητα ανάμεσα στις λέξεις τους. Για να μπορούν να συλλαβίζουνε τις πράξεις.                                                                   … Συνέχεια ανάγνωσης Συλλαβισμοί βημάτων

Το τελευταίο μας φιλί


Τα μέσα μεταφοράς που τώρα µας απομακρύνουν Προβάλλουν σε γυάλινα κάδρα τα στιγμιότυπα της πόλης  Πώς να ’ναι οι περαστικοί σου; Οι δικοί µου βιάζονται προς την κατεύθυνση Του τελευταίου µας φιλιού Αφού εκεί κρέμασα το νήμα που τους ενώνει  Σε ένα δρομολόγιο προσωπικής πορείας Προς τις αλλεπάλληλες απώλειές σου Είναι το ποίημα “ Τα … Συνέχεια ανάγνωσης Το τελευταίο μας φιλί

Την ώρα που η γη σκέπασε το κόκκινο φεγγάρι της..


‘Ήταν χθες το βράδυ, όταν η γη μας βρέθηκε να κινείται αναμεσίς του ήλιου και του φεγγαριού. Οι ακτίνες του ήλιου του ζωοποιού καθώς την αγκάλιαζαν την έκαναν να ‘ματοβάφει το φεγγάρι της . Κι όσο η γη μας σκέπαζε το κόκκινο φεγγάρι της, τόσο και κείνο χανόταν στον ίσκιο της μέχρι που έσβησε στον … Συνέχεια ανάγνωσης Την ώρα που η γη σκέπασε το κόκκινο φεγγάρι της..

Στά πάνω νερά


  Μιλούσες για πράγματα που δεν τα' βλεπαν κι αυτοί γελούσαν. Όμως να λάμνεις στο σκοτεινό ποταμό πάνω νερά· να πηγαίνεις στον αγνοημένο δρόμο στα τυφλά, πεισματάρης και να γυρεύεις λόγια ριζωμένα σαν το πολύροζο λιόδεντρο— άφησε κι ας γελούν. Και να ποθείς να κατοικήσει κι ο άλλος κόσμος στη σημερινή πνιγερή μοναξιά στ' αφανισμένο … Συνέχεια ανάγνωσης Στά πάνω νερά