Σε νεροποντή από μαύρους κρίνους

"Πίσω απ’ το τζάμι βλέπω των άστρων τον ωκεανό Και τα λεπτά σου δάχτυλα που εκτείνονται Ίδιες χορδές μιας άρπας" "Κάθε μου λέξη πια δεν είναι Παρά μια σκιά της ομορφιάς σου Και στη φωνή σου παραμονεύουν Πολύ παράξενες συλλαβές Ήχοι βιολιού που μαγνητίζουν Κι όταν η κόμη σου μεταμορφώνεται σε μια Νεροποντή από μαύρους …

Μεταξένιες κορδέλες κρατήσαμε

Ούτε καν τα φύλλα γίνεται να πέσουν με τόση απαλότητα ή να τ’ αγγίξει κανείς τόσο ελαφρά όσο το άγγιγμά σου https://www.youtube.com/watch?v=9z3jCiCrsx0 στο οποίο, πολύ απλά, ξετυλίγομαι όπως ξετυλίγεται ένα φύλλο στις αρχές της άνοιξης , ή διπλωμένο, ξεδιπλώνεται μες στη μισάνοιχτη παλάμη σου . αν όμως δεν το θες, αντί γι’ αυτό θα τυλιχτώ …

Πόσο διαρκεί μια παλίρροια;

Η θάλασσα χτυπά την καμπάνα Οι πιστοί συνωστίζονται Για τον απογευματινό πνιγμό Αφήνω την πόρτα ανοικτή Στην εποχή Της παλίρροιας Μπορώ να μιλώ μαζί σου Όσο διαρκεί Ένας κόσμος Είναι το ποίημα “Παλλίροια” της Χαράς Μπερτσιά. O ζωγραφικός πίνακας της  Ουκρανής Nelina Trubach-Moshnikova

Στης Κίρκης

https://dailymotion.com/video/x5ugrpr   Πλάγιαζα στο σκοτάδι και την περίμενα ακούγοντας ν΄ ανεβαίνει τη σκάλα μες στη δροσιά του σπιτιού σαν ψίθυρος από φιλιά κι ανάσες. Γύρευα τότε να ξεφύγω μα η ομορφιά της στάλαζε στα κόκαλά μου νύχτες που μελετούσα το κενό πηγαίνοντας από την ηδονή στον Άδη. Και τα λαγόνια της να φέγγουνε στον ύπνο …

Χαρτογραφήσεις..

   ‘..Δεν ισχύει για μας η γεωγραφία, δεν υπάρχει χώρα ανάμεσά μας, άλλη από εκείνη που χαρτογραφούμε εμείς οι ίδιοι: ένα κουβάρι από ποτάμια και μονοπάτια, ένα αποτύπωμα βουνών από χαρτόνι. Το σημαντικό τοπίο το κουβαλάμε μέσα μας, σαν υδρολογικό χάρτη _μια ατέρμονη ροή κάθε πράγματος προς όλα τ' άλλα. Ετσι όταν, σε λίγες μόνο …