| Στιγμές στιγμές θαρρώ πως οι στρατιώτες που πέσανε στη ματωμένη γη δεν κείτονται,θαρρώ, κάτω απ’ το χώμα αλλά έχουν γίνει άσπροι γερανοί |
Πετούν και μας καλούν με τις κραυγές τους απ’ τους καιρούς αυτούς τους μακρινούς κι ίσως γι’ αυτό πολλές φορές σιωπώντας κοιτάμε τους θλιμμένους ουρανούς. | Πετάει ψηλά το κουρασμένο σμάρι στης δύσης τη θαμπή φεγγοβολή και βλέπω ένα κενό στη φάλαγγά του και είναι ίσως η δική μου η θέση αυτή. |
Θα ’ρθεί μια μέρα που μ’ αυτό το σμάρι στο μέγα θάμπος θα πετώ κι εγώ σαν γερανός καλώντας απ’ τα ουράνια όλους εσάς που έχω αφήσει εδώ. |
Έτσι κι’ αναρωτήθηκα για τους γερανούς, τα άσπρα πουλιά, που-σαν πως λέει το τραγούδι- παίρναν τις ψυχές των στρατιωτών,για αυτά τα πουλιά που μας καλούν από τους καιρούς τους μακρυνούς σα’ ρθεί η ώρα να γίνουμε και μεις γερανοί.
Έτσι κι’ άρχισα να ψάχνω για το τι συμβόλιζαν οι γερανοί από τους παλιούς καιρούς και που κάποτε στον β΄ παγκόσμιο πόλεμο γίνηκε για τους Ρώσους το λαϊκό τους τραγούδι
«Οι γερανοί σα πλαταγίζουν ακατάπαυστα τα φτερά
τους δοκιμάζουν τα ανώτατα όρια τ’ ουρανού»
«Cranes flapping ceaselessly
test the sky’s upper limits»
Ένα ποίημα Χαϊκού (俳句, Haikou) για τους γερανούς από την Inahata Teiko
Για τους γερανούς, λοιπόν, ο λόγος, ως σύμβολα ανά τους αιώνες,
τότε που οι μύθοι κυβερνούσαν τον κόσμο.
Αρχαία Κίνα και Αρχαία Ελλάδα και Ρώμη
Α) Στην Κίνα, λέει ο θρύλος τους, από τα παλιά αχαρτογράφητα χρόνια των οκτώ αθανάτων* του Ταοϊσμού(Bā xiān)- δείτε γιαυτούς και πιο κάτω ειδικότερα-, ο Red-crowned γερανός,
ήταν το πιο ιερό τους πουλί, μετά τον Φοίνικα. Πίστευαν πως ζούσε πάνω από χίλια χρόνια. Γι’ αυτό και ως τις μέρες μας ο γερανός είναι σύμβολο μακροβιότητας, της αθανασίας και της σοφίας. Κατά τον θρύλο τους επίσης, ο γερανός όταν έφτανε στο 600ό έτος του, έπαυε να έχει όποια ανάγκη τροφής ει μη στεκόταν ακίνητος ως το ομόφωνο του hé 合, γι αυτό και έως τις μέρες μας είναι σύμβολο της αρμονίας και της γαλήνης.
Στις τέχνες και την λογοτεχνία των Κινέζων και των Ιαπώνων αντανακλώνται οι θρύλοι με γερανούς. Είναι και γιαυτούς, όπως και για τους άλλους λαούς στην Ασία, ένα πτηνό ιερό, τυλιγμένο στο μυστήριο και στην ιερότητα. Στα πανάρχαια βιβλία τους γίνεται λόγος πως τα πνεύματα οδηγούνται από γερανούς που φέρνουν τις ψυχές των κεκοιμημένων στους ουρανούς.
Ο θάνατος ενός ταοϊστή ιερέα, από τα αρχαία χρόνια και ως τις μέρες μας, σημαίνει
την ώρα της μεταμόρφωσής του σε ιπτάμενο γερανό. Στις ζωγραφιές τους, οι οκτώ πεφωτισμένοι αθάνατοι του Ταοϊσμού (hsien*ή Xian,仙/仚/僊), υπερβατικά όντα, απεικονίζονται να καβαλούν τους γερανούς και να διασχίζουν τους ουρανούς.
Είναι χαρακτηριστικό οτι από πρώτα χρόνια της ιστορικής περιόδου της Άνοιξης και του Φθινόπωρου στην Κίνα ( 770-476 B.C) έχουν ανακαλυφθεί χάλκινα βάζα με σκαλισμένους επάνω τους Red-crowned γερανούς, ως μέρος των ιερών τελετουργιών τους.
Οι γερανοί εκεί, είναι τα ευλογημένα ουράνια πτηνά: Είναι που αυτοί μεταφέρουν τις ψυχές των θνώντων και τους αθανάτους και που οι ίδιοι οι γερανοί είναι μεταμορφωμένοι άγιοι xien, είναι που πετούν πολύ ψηλά και ασταμάτητα στους ουρανούς, διανύοντας αχανείς ουράνιες εκτάσεις εκεί τόσο υψηλά όπου το κρύο και ο χιονιάς τα αφήνει ανέγγιχτα.. Σε αντανάκλαση της συσχέτισης με τους Hsien, ο κοκκινοστεφανωμένος γερανός επονομάζεται και αυτός Xian.
Λόγω της εξαιρετικής σημασίας τους για τον κινεζικό πολιτισμό, ο Red-crowned Crane επιλέχθηκε από την Εθνική Υπηρεσία Δασών της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας ως υποψήφιο για τον τίτλο του εθνικού ζώου της Κίνας. Η λήψη της απόφασης αναβλήθηκε λόγω της απόδοσης στην λατινική του γερανού ως «Japanese crane»
Στην Ιαπωνία, ένα δωδεκάχρονο κοριτσάκι, η Sadako Sasaki, ενώ πέθαινε από λευχαιμία εξ αιτίας της πυρηνικής βόμβας που έπεσε στην Χιροσίμα, στο τέλος του
Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, προσπαθούσε να προλάβει να φτειάξει χίλιους χάρτινους γερανούς ώστε να πραγματοποιηθεί η ευχή της για να ζήσει- επειδή έτσι έλεγε ο θρύλος τον οποίον πίστευε- έγινε μετά τον θάνατό της το παγκόσμιο σύμβολο των αθώων θυμάτων του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και κάθε πολέμου. Από τότε και στην μνήμη αυτού του τραγικού συμβάντος, φτιάχνονται παντού στον κόσμο χάρτινοι γερανοί κι άλλοι τόσοι για κάθε παιδί που κινδυνεύει η ζωή του και εύχονται να ζήσει. Γιατί ο γερανός ακόμη και έως σήμερα συμβολίζει την μακροβιότητα της ζωής και οι χίλιοι γερανοί, όσα τα χρόνια της ζωής..
Β) Στην Αρχαία Ελλάδα όπως και στην Ρώμη, πίστευαν πως μια περήφανη Βασίλισσα των Πυγμαίων* η Οινόη* ή Γεράνια* μεταμορφώθηκε σε γερανό από την Θεά Juno* (κατά τους Ρωμαίους) ή την Θεά Άρτεμη (κατά τους Έλληνες), επειδή είχε απαιτήσει από τον λαό της να μην λατρεύουν άλλους Θεούς αλλά μόνον εκείνην.Από τότε, λέει ο μύθος, ξεκίνησε ένας πόλεμος ανάμεσα στην Γεράνια με τους γερανούς της και τους Πυγμαίους και που συνεχίζεται ως σήμερα
Στην Ιλιάδα του Ομήρου, γίνεται λόγος για τον ανελέητο πόλεμο αναμεταξύ των γερανών και των πυγμαίων της Αφρικής (ερμηνευτικά: που επαναλαμβάνεται επί χρόνια κάθε εποχή που οι γερανοί μεταναστεύουν στα μέρη των πυγμαίων και ληστεύουν την τροφή τους επιτιθέμενοι και στους ίδιους- τόσο μικροσκοπικοί που είναι).
“Κι ως oρδινιάστηκαν, καθένας τους στους αρχηγούς τρογύρα,
οι Τρώες στρηνιάζοντας, φωνάζοντας σαν τα πουλιά κινούσαν,
ως γερανοί, που με στρηνιάσματα στον ουρανό πετούνε
τη βαρυχειμωνιά ξεφεύγοντας και τις βαριές τις μπόρες·
και παν πετώντας με στρηνιάσματα στου Ωκεανού το ρέμα,
να φέρουν στους Πυγμαίους το θάνατο και την κακιά την ώρα,
και τους κινούν ανήλεο πόλεμο, μόλις προβάλει η μέρα.” Ομήρου, Ιλιάδα, Ραψωδία Γ
Στην Ελληνική μυθολογία γίνεται επίσης, λόγος για τον γερανό, ως το αγαπημένο πουλί του Θεού Ήφαιστου. Τον αγαπούσε, λένε, ο Θεός γιατί τα πόδια του πουλιού ήταν δύσμορφα και δυσαρμονικά σε σχέση με το σώμα του, όπως και του ίδιου του Θεού.Από την άλλη μεριά, το πουλί αυτό ήταν πολύ δυνατό και μπορούσε να σύρει το άρμα του Ηφαίστου.
Ο γερανός θεωρείται, το κατ’ εξοχήν, το ιερό πουλί του Θεού Απόλλωνα. Γιατί όπως ο Απόλλων, έτσι και το πουλί είναι προάγγελοι της Άνοιξης και του Φωτός. Λέγεται ότι ο Θεός Απόλλων μεταμφιεζόταν ως γερανός, όταν επισκεπτόταν τον θνητό κόσμο.
Γ. Δυο λόγια για τους γερανούς ως πτηνά: O γερανός και ειδικότερα ο κοκκινοστεφανωμένος γερανός (Red–crowned Crane), είναι ένα πολύ μεγάλο πτηνό, το μεγαλύτερο του είδους του. Το ύψος του φτάνει κοντά στο 
ύψος του ανθρώπου (1,50 έως και 1,58 εκατοστά) και σαν στέκεται ορθωμένο ξεπερνά το 1,60 μέτρα, το μήκος του(από την ουρά) κυμαίνεται από τα 101 έως και 150 εκατοστά και τα φτερά του σαν ανοιχτούν έχουν πλάτος 2,50 μέτρα.΄Εχει ολόλευκα φτερά, μαύρη ουρά και λαιμό, όπως και ένα κόκκινο σημάδι στο γυμνό δέρμα τους στην κορφή του κεφαλιού τους εν είδει στέμματος. Εκεί οφείλει και τ΄ όνομά του. Τον λένε και γερανό της Μαντζουρίας, τον λένε και Ιαπωνικό γερανό, οι Κινέζοι τον λένε tanchōzuru*
Οι γερανοί είναι κοινωνικά και κατ’ εξοχή μονογαμικά πτηνά και χορεύουν από τα μικρά τους χρόνια, κυρίως όμως σαν βρίσκονται στην εποχή του ζευγαρώματος, όπου και φλερτάρουν. Φημίζονται για την νοημοσύνη τους, την οξύτητα της όρασης, της όσφρησης και της ακοής τους. Είναι αποδημητικά πουλιά που διασχίζουν όλη την γη πετώντας αχανείς και ατέλειωτες διαδρομές. Η διάρκεια ζωής τους είναι περί τα 40 χρόνια και σε αιχμαλωσία φτάνουν στα 80. Θεωρούνται από τα παλαιότερα είδη πτηνών. Το 1920, ανακαλύφθηκαν στην Νεμπράσκα των Η.Π.Α απολιθωμένα οστά πτερυγίων που εκτιμώνται οτι μπορεί να ανήκουν σε ένα ακόμη παλιότερο είδος γερανού που έζησε πριν σχεδόν 10-εκατομμύρια χρόνια στην ύστερη Miocene εποχή. Ένα απολίθωμα γερανού που βρέθηκε στη Νεμπράσκα από την Pliocene period περίοδο Πλειόκαινο (5,3 έως 2.600.000 χρόνια πριν) θεωρείται πως μπορεί να είναι δομικά όμοια με τον σύγχρονο Sandhill Crane, καθιστώντας τον έτσι τον γερανό ως ένα από τα παλαιότερα γνωστά είδη πτηνών εξακολουθούν να επιβιώνουν!Από την μεταναστευτικότητα των πουλιών αυτών οριζόταν στην αρχαιότητα* αλλά και σήμερα ακόμη η αρχή και το τέλος των εποχών. Στους ανθρώπους έχουν χρησιμεύσει σε πολλά άλλα.
Αξίζει να σημειώσω εδώ, ότι εννέα χιλιάδες χρόνια πριν από τώρα, ανακαλύφτηκε πρόσφατα, ότι στην Κίνα χρησιμοποιούσαν τα οστά των φτερών τους ως φλάουτο για να παίζουν μουσική. Η κατοχή του εμβλήματος ενός γερανού σήμαινε για τον φορέα του ότι ήταν της ανώτερης κοινωνικής τάξης, ότι είχε τίτλο ευγενείας δηλαδή, Η ανώτερη τάξη στην Κίνα και στην Ιαπωνία εκπαίδευε τους γερανούς ως οικόσιτα ζώα, τα μάθαιναν να χορεύουν guqin ή τους έραβαν τα μάτια, τα πάχαιναν και όταν ήταν έτοιμα, τα έτρωγαν. Οι Κινέζοι, δηλ. όπως και οι υπόλοιποι Ασιάτες, είχαν βαλθεί να τα καταθηρεύουν. Έτσι και σταδιακά, με τα χρόνια, άρχισε να μειώνεται επικίνδυνα ο πληθυσμός τους. Στα σημερινά χρόνια ο Red–crowned γερανός, που είναι το μεγαλύτερο από τα είδη των πουλιών αυτών είναι εξαιρετικά σπάνιο είδος και υπάγεται στα υπό προστασία είδη πτηνών. 
Κάπως έτσι, λοιπόν, κλείνω εδώ σε συνδυασμό και με τα ενημερωτικά σχόλιά μου παρακάτω, το αφιέρωμά μου στους γερανούς. Ξεκίνησε στην σκέψη μου με αφορμή τις φράσεις του ποιητή μας Γιάννη Ρίτσου σα μετέφραζε το τραγούδι το ρώσικο “ Οι γερανοί” που μου γέννησαν το ερώτημα..Τι να εννοεί εδώ;
“Στιγμές στιγμές θαρρώ πως οι στρατιώτες που πέσανε στη ματωμένη γη δεν κείτονται,θαρρώ, κάτω απ’ το χώμα αλλά έχουν γίνει άσπροι γερανοί-
Πετάει ψηλά το κουρασμένο σμάρι στης δύσης τη θαμπή φεγγοβολή
και βλέπω ένα κενό στη φάλαγγά του και είναι ίσως η δική μου η θέση αυτή..”.
Μπορείτε να ακούσετε, το τραγούδι αποδοσμένο στα ρώσικα, καθώς του πρέπει, με σκηνές από την ταινία “Όταν πετούν οι γερανοί” που το ‘κανε διάσημο σε όλο τον κόσμο. Ελπίζω να το αγαπήσετε και σεις όπως και εγώ:
«Τhe cranes» song: Lyrics in Russian with english subtitles
Επεξηγήσεις –πηγές μου
1.Η Οινόη, κατά την ελληνική μυθολογία,όπως τον εξιστόρησε ο Βόϊος στην Ορνιθογονία του, μεταφέρει ο Αντωνίνος Λιβεράλις και τον αντιγράφω επί λέξει από την σελίδα: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία: Μορφές και Θέματα της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας “ΟΙΝΟΗ (πουλί, γερανός):
«Η Οινόη ανήκε στο γένος των Πυγμαίων ανθρώπων. Ήταν πολύ όμορφη, όμως με κακό χαρακτήρα, περιφρονούσε μάλιστα την Άρτεμη και την Ήρα. Αυτή η τελευταία, η θεά της οικογένειας, τιμώρησε την Οινόη για τη δυστροπία και την αλαζονεία της, στερώντας της τη δυνατότητα να είναι με το παιδί της. Πιο συγκεκριμένα: Όταν γεννήθηκε ο Μόψος, καρπός του γάμου της Οινόης με τον μετρημένο και λογικό Νικοδάμαντα, οι Πυγμαίοι προσέφεραν πολλά δώρα για το νεογέννητο. Η Ήρα, τότε, μεταμόρφωσε τη μάνα σε γερανό, πουλί που πετά ψηλά και έχει μακρύ αυχένα, και ενέσπειρε διαμάχη ανάμεσα σε αυτήν και τους Πυγμαίους. Ο πόλεμος αυτός δεν σταμάτησε ποτέ, γιατί η Οινόη, μη θέλοντας να αφήσει το παιδί της, πετούσε συνέχεια γύρω από το παλιό σπίτι της. Οπλισμένοι οι Πυγμαίοι την κυνηγούσαν.”
2. Η Γεράνια πήρε το όνομά της από ένα γερανό – μα και το γεράνι, το γνωστό φυτό μας, που μας ήρθε από την Αφρική, με αυτόν τον γερανό έχει να κάνει. Κι ένας αρχαίος θρύλος λέει πως το γεράνι ξεπετάχτηκε κι έκανε τα άνθη του μόλις ο προφήτης Μωάμεθ άπλωσε πάνω σε μια μολόχα τα ρούχα του να τα στεγνώσει ο ήλιος από τον ιδρώτα μου λουλούδι
3. Οι πυγμαίοι, κατά την Ελληνική μυθολογία, ήταν μια φυλή νάνων οι οποίοι πρωτοαναφέρονται στην Ιλιάδα από τον Όμηρο πως ζούσαν στην Ινδία (Ανατολική Αιθιοπία) και στα νότια της σημερινής Αιθιοπίας. Η λέξη πυγμαίος προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη πυγμή που σημαίνει μια φούχτα ή μια γροθιά αλλιώς το μέτρο μήκους που αντιστοιχεί στην απόσταση μεταξύ του αγκώνα και των αρθρώσεων του χεριού.
4. H αρχαία Θεά Juno, κατά την Ρωμαϊκή θρησκειολογία στην οποία εισήχθη από τους Βασιλείς των Ετρούσκων, η οποία έχει στενή ομοιότητα με την Θεά Ήρα, ήταν κόρη του Κρόνου και σύζυγος του Δία, βασίλισσα μαζί με τον Δία και την Αθηνά στο Ρωμαϊκό Καπιτώλιο.
5. Ο Παλαμήδης, ο γιός του Βασιλιάς Ναύπλιου, ο “από μηχανής Θεός¨”, είναι αυτός ο μέγιστος εφευρέτης με την εκπληκτική ευφυΐα και την στρατηγική σκέψη, μαθητής του Κένταυρου Χείρωνα, που συμμετείχε στον Τρωϊκό Πόλεμο και τον οποίον σκότωσε ο Οδυσσέας, αλλά που δεν αναφέρεται από τον Όμηρο στα έπη του. Από τον Παλαμήδη πήρε το όνομά του το Κάστρο του Παλαμηδίου στο Ναύπλιο. “Υπήρξε ιατρός, αστρονόμος και άριστος εποποιός, αλλά όπως μας πληροφορεί το λεξικό Σουίδα και η αρχαία παράδοση, τα έπη του εξαφανίστηκαν από τους απογόνους του Αγαμέμνονος δια βασκανίαν δηλ. από ζηλοφθονία. Εφεύρε ακόμη την αλφαβητική γραφή, και τους αριθμούς, τους πεσσούς και τους κύβους, τα μέτρα και τα σταθμά, επινόησε τις φρυκτωρίες, τον άβακα, τα νομίσματα και την υποδιαίρεση του χρόνου.” Θεωρείται πως ο Παλαμήδης απέκτησε τις γνώσεις του που τον οδήγησαν στις μεγάλες εφευρέσεις του από την παρατήρηση των γερανών καθώς πετούσαν και την εν γένει συμπεριφορά τους.Λέγεται ότι αυτός ήταν που ανακάλυψε τα ελληνικά γράμματα, μερικά από αυτά παρατηρώντας τις σπείρες των ιπτάμενων γερανών.Δείτε:
http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2016/07/blog-post_28.html, http://www.politikalesvos.gr/palamidis/
6.Για την μεταναστευτικότητα των γερανών: Ο Πλίνιος εξήρε την κανονική τάξη της μετανάστευσης των γερανών και των ορτυκιών, κατά την οποία τα ορτύκια εμφανίζονται τακτικά ένα μήνα πριν από τους γερανούς την άνοιξη και αποδημούν ένα μήνα πριν από αυτούς. Κατέγραψε ότι όταν οι γερανοί ήταν να αναχωρήσουν από την Θράκη, πρώτα συγκεντρώνονταν σε κατάταξη και με την τάξη και τον τρόπο των στρατιωτών. Και, ότι πριν το κοπάδι φύγει τελικά για το μεγάλο του ταξίδι, οι πιο ηλικιωμένοι των γερανών πετούσαν σε κύκλο τρεις φορές και μετά έπεφταν πεθαίνοντας από την εξάντληση οπότε και ενταφιάζονταν από τους άλλους τους νεώτερους.
Πριν, όμως από αυτόν, ο Ηρόδοτος ήταν ο πρώτος που περιέγραψε την μετανάστευση των γερανών από το βορρά της Μαύρης Θάλασσας στην Κεντρική Αφρική, ενώ ο Αριστοτέλης, περίπου εκατό χρόνια μετά, ήταν ο πρώτος που κατέγραψε την αποδημητικότητα των γερανών όπως και άλλων αποδημητικών πτηνών. Ο Αριστοτέλης ήταν ένας έξυπνος παρατηρητής και κατέγραψε τους χρόνους αναχώρησης ορισμένων ειδών από την Ελλάδα, έτσι πλέον από τους γερανούς, στην λίστα του περιλαμβάνονται οι πελεκάνοι, τα τρυγόνια, τα χελιδόνια, τα ορτύκια, οι κύκνοι και χήνες. Όπως ο ίδιος επίσης παρατήρησε και με ακρίβεια πρώτος κατέγραψε ότι τα αποδημητικά πουλιά πριν αναχωρήσουν πάχαιναν. Μια παρατήρηση ενός γεγονότος που αγνοήθηκε επί 2000 χρόνια μετά.
Και βέβαια, και στην Παλαιά διαθήκη γίνεται λόγος για την αποδημητικότητα των πτηνών:
“Ο πελαργός, το πτηνό αυτό τ’ ουρανού, γνωρίζει διωρισμένους καιρούς της μεταναστεύσεώς του. Η τρυγόνα και το χελιδόνι, τα στρουθία του αγρού, γνωρίζουν τους καιρούς της επιστροφής των. Ο λαός μου, όμως, δεν γνωρίζει τους νόμους του Κυρίου του”.Ιερεμία 8,7, Παλαιά διαθήκη
και βέβαια χάρις τους δημιουργήθηκε η πολεμική κινεζική τέχνη Κούγκ Φου (Kung Fu), οπότε δείτε και ποιά χαρακτηριστικά τους συνεισέφερε το καθένα τους στην τέχνη αυτή: 
飛 Το κινέζικο ιδεόγραμμα για την λέξη πτήση είναι 飞 fēi (να πετάς) και προέρχεται από την εικόνα ενός γερανού καθώς πετάει, ο δε παραδοσιακός τύπος του ιδεογράμματος αυτού στην γραφή των μανδαρίνων 飛 δείχνει δυό φτερά και ένα μακρύ λαιμό.13) tanchōzuru: Το τραγούδι του https://www.youtube.com/watch?v=64WH4wtFaQ0
14) Εικονογραφία από το βιβλίο του E. T. C. Werner “Myths and Legends of
China”(1922) όπου απεικονίζονται οι οκτώ αθάνατοι: Han Zhongli, Zhang Guolao, Han Xiangzi, Tieguai Li, Cao Guojiu, Lv Dongbin, Lan Caihe and He Xiangu. Αναφορικώς με τους οκτώ Αθάνατους του Ταοϊσμού:
http://www.sacred-texts.com/cfu/mlc/mlc13.htm
https://www.wikiwand.com/en/Chinese_folk_religion
Τα πέντε πουλιά: ο γερανός, ο φοίνικας, η πάπια των Μανδαρίνων, ο ερωδιός και η σουσουράδα αντιπροσωπεύουν τις πέντε Κουμφουκιανές σχέσεις.
Στην περίπτωση του γερανού: Ο γερανός που στέκεται αντιπροσωπεύει τον σεβασμό του γιού προς τον πατέρα. Δυο γερανοί που πετούν προς τον ήλιο συμβολίζουν την φιλοδοξία. Ένας γερανός αναμεσίς των σύγνεφων συμβολίζει την αρχοντιά. Ένα ζεύγος γερανών συμβολίζουν μια ευχή για μακρόχρονη έγγαμη ζωή ενώ ένας γερανός στα πευκόδεντρα συμβολίζει την ευχή για δύναμη και υγεία.
13. Αναφορικά με τους γερανούς ως πτηνά , και μερικές άλλες από τις πηγές μου : https://www.savingcranes.org/education/faqs/ , https://www.wikiwand.com/en/Crane_in_Chinese_mythology , https://www.revolvy.com/topic/Red-crowned%20crane,
https://www.wikiwand.com/en/Red-crowned_crane,
http://www.ourendangeredworld.com/species/birds-bats/red-crowned-crane/
http://www.taytopark.ie/zoo/red-crowned-or-japanese-crane,
http://www.japanvisitor.com/japan-nature/red-crowned-crane
http://digitalcommons.unl.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1011&context=bioscicranes
http://www.sunsigns.org/crane-animal-totem-symbolism-meanings/
Περιδιαβαίνοντας 
Μια σκέψη σχετικά μέ το “Όπου πετούν οι γερανοί”