Στην αρχή ενός ακόμη φθινόπωρου

 

                                    .. και τα φυλλόδεντρα σκορπίζουν στον αγέρα  και σκεπάζουν την γης..

                                        εκείνη που κάποτε διάβαινες πανωθέ τους

                                      ..  και σύ  έφυγες μέρα άνοιξης για την “περα” χώρα

                                     

 

                                

     “…τόσα φθινόπωρα και δε γνωρίσαμε ακόμα την ψυχή μας και ω συντριβή του  

                                ονείρου μας:

                            μας έκλεισες όλους τους δρόμους για να μας ανοίξεις ένα μονοπάτι

                                          στο άγνωστο…"*

 

*Από τα χειρόγραφα του φθινόπωρου του Τάσου Λειβαδίτη

Advertisements