Με άνθη κερασιάς (Sakura)

Κι ο Απρίλης τελειώνει.. Η Sakura κατάφορτη πια από τα ρόδινα τ’ άνθη της, τα τόσο πανέμορφα, τα τόσο ντελικάτα, μοναδικά κομψοτεχνήματα του κάλλους, γέρνει και τα βλέπει να γίνονται ροδόλευκα.. Και μετά πριν καν το φεγγάρι γιομίσει για δεύτερη φορά τον ουρανό, από τότε που’ σαντε ρόδινα, τ΄άνθη της τα όμορφα  θα γενούν πάλλευκα..

          Με τέτοιο πάλλευκο το ντύμα της είναι που θ΄αρχίσει να να της τα παίρνει ο άνεμος στην διάβα του..Για άλλη μια φορά..Ναι, το τέλος είναι πια κοντά, καταφτάνει.. Έρχεται πάλι τόσο γρήγορα..Πως πέρασαν τόσο γοργά οι τρεις βδομάδες της ροδανθισμένης της ζωής;

        Α! Η ζωή που είναι τόσο εφήμερη..Σαν το νερό του ποταμού που κυλάει πέρα στις πηγές του βουνού..έτσι κι αυτή που τόσο γοργά που φεύγει..

      Κι έτσι η Sakura θα μείνει πάλι ξέντυτη, με την ομορφιά της, το ντύμα της φευγάτο από την πνοή των αγέρηδων και τις γυμνές της τις κλάρες να  υψώνονται στον ουρανό ικέτιδες για μια κόμη φορά  στους Θεούς.

       Και έτσι θα μείνει περιμένοντας να περάσει ο χρόνος μες από τις εποχές και νάρθει πάλι η ευλογημένη ώρα του άλλου Απρίλη..Για να ντυθεί την ομορφιά των ροδανθών της, για να ζήσει και πάλι το φευγαλέο της ομορφιάς της..

Sleeping under the trees on Yoshino mountain
The spring breeze wearing Cherry blossom petals
~ Saigyo

Shining spring day
Falling cherry blossoms with my calm mind

Kino Tomonari

‘Ηταν, λέει ο μύθος πέρα στην Ιαπωνία, στην χώρα την γενέθλια της Sakura, της άγονης κερασιάς, μια πριγκίπισσα γέννημα των Ουρανών που την άφησαν εκείνοι στην γή για να φέρει την ομορφιά στην ζωή των ανθρώπων και την ακούμπησαν πάνω στα κλαριά μιας κερασιάς.

        Και ήρθε το δέντρο και γιόμισε γιόμισε με άνθη λευκά και τόσο όμορφα και ντελικάτα, όσο πανέμορφη κι αριστοκρατικής ομορφιάς ήταν η πριγκίπισσα! Της δώσαν’ της πριγκίπισσας, για την ομορφιά της και για το θάμα ναρθεί στην γη από τους Ουρανούς, το όνομα Kono-Hana-Sakuya-Hime ( ανθισμένα άνθη του δέντρου).

            Σιγά- σιγά είπαν και το δέντρο το ομορφάνθιστο όπως λέγαν και κείνοι π’αγαπούσαν την πριγκιπέσα: «Sakuya» (η ανθισμένη) Και μετά, πέρασαν καιροί πολλοί και τ’ όνομα του δέντρου με τα ολόλευκα φινετσάτα άνθη έγινε Sakura. Κι είναι από τα τότε τα πολύ παλιά χρόνια η Sakura, το δέντρο της ομορφιάς της απόλυτης και  της άσπιλης αγνής και άδολης αγάπης μα και του φευγαλέου της ζωής, τόσο σύντομα που μένουν ανθισμένα πάνω στα κλαριά της πριν φυλλορροήσουν με τον άνεμο κάτω στην γή…

            Μα, ήρθε κάποτε καιρός, συνεχίζει ο μύθος, που κυβέρνησε την χώρα ενας αυτοκράτορας πολύ σκληρός π’ αγαπούσε τους πολέμους, θυσιάζοντας πολλούς πολεμιστές τους σε αυτές. Και πως ο αυτοκράτορας είχε δώσει διαταγή κάθε πολεμιστή του που έπεφτε νεκρός στις μάχες να τον θάβουν κάτω από ένα Sakura δέντρο. Και όποιος  Σαμουραϊ έκανε χαρακίρι, κάτω από το δέντρο μιας Sakura έδινε τέλος στην ζωή του και κάτω από το χώμα της αναμεσίς στις ρίζες της  θαβόταν η σωρός του.

            Κι ήρθε έτσι το δέντρο και ποτίστηκαν οι ρίζες του από το αίμα των θαμμένων πολεμιστών κι έγινε το ξύλο της κερασιάς κόκκινο και ήρθαν τα άνθη της τα πάλλευκα και ανακατεύτηκαν με το αίμα τους και γίνηκαν ρόδινα.

         Κι είναι από τότε, από κείνα τα χρόνια του αυτοκράτορα, η  Sakura, το δέντρο της ακραίας ομορφιάς και του γρήγορου θανάτου, και το δέντρο-σύμβολο- της Τιμής, της ανδρείας στις μάχες, της πίστης και της αφοσίωσης έως αυτοθυσίας στα ιδανικά της Πατρίδας.

           Γιαυτό τον λόγο, οι Ιάπωνες κατά τον Παγκόσμιο πόλεμο κατά τις αεροπορικές επιχειρήσεις αυτοκτονίας (καμικάζι) εναντίον των εχθρών τους, ζωγράφιζαν από τα πριν στ’ αεροπλάνα τους τα άνθη της Sakura. Γιαυτό και τα παράσημα των αξιωματικών της Ιαπωνίας είχαν το άνθος της  Sakura εγχαραγμένο.

        Και γιαυτό τον λόγο, τα δέντρα Sakura, γεννήματα των υψηλών Ιαπωνικών βουνών, συντροφεύουν τα κοιμητήρια, τα τέμπλα, τους ναούς μα και τις όχθες των ποταμών..Η ζωή, η ροή και ο θάνατος. Η ιερότητα του γίγνεσθαι. Η μεταμόρφωση και η διαμεταφορά, η μετάβαση από τον ουρανό στην γη και η επιστροφή 

Το πέρασμα της ζωής μέσα από  ένα άνθος κερασιάς Η ομορφιά σφιχταγκαλιασμένη με την θλίψη για το εφήμερο   «Μπορεί αυτός ο κόσμος να είναι ένα λάθος, αλλά οι κερασιές ανθίζουν» Kobayashi Issa (1763 –1828)

Η Sakura και τα άνθη της κερασιάς είναι το άνθος των ανθέων για τον Ιαπωνικό λαό. Συμβολίζει τον εθνικό τους χαρακτήρα. Το ταξίδι του κόσμου είναι να βρει την Ομορφιά και το σύμβολό της είναι η Sakura, Οι άνθρωποι “ βλέπουν” στην Σακούρα, κάτι βαθύτερο..Κι η σημασία της άλλαζε με τις γενεές.. Ήταν το πνεύμα των Σαμουράϊ . Λένε:“what the cherry is among flowers is the samurai among men”.  Είναι, η sakura,  το σύμβολο του Γιαπωνέζικου νου. Κι οι ποιητές της έφτειαξαν πολλά πολλά ποιήματα για κείνη, για την ομορφιά της την απόλυτη, για το σύντομο της ζωής των ανθέων της,για την αναγέννηση..Την τίμησαν ως σύμβολο αγάπης, ζωής και θανάτου.

Wishing to die under cherry blossoms in spring
Cherry blossom season in full moon time
~ Saigyo

Από πολλούς αιώνες πρίν- γιορτάζουν στην χώρα της Ιαπωνίας το φεστιβάλ  Hanami κατά τον χρόνον άνθισης των κερασιών, όπου υμνείται η τέλεια ομορφιά των ανθέων τους.

           Κι είναι, βέβαια, τα άνθη της κερασιάς, σύμβολο, κατ΄εξοχήν της γυναικείας ομορφιάς! Μα  και οιωνός της καλής τύχης, και έμβλημα αγάπης. Αντιπροσωπεύουν την αναγέννηση, την Άνοιξη ολάκερη!

 

Είναι μια απόδοση του μουσικού έργου

“Dream of the Cherry Blossoms’ “ του Keiko Abe

Καλημέρα σε όλους!

Καλώς να ορίσει ο Μάης!!!