Μνήμες κι ‘ενα παράθυρο στη θάλασσα


Το εγκώμιο της θαλάσσης                   Η Θάλασσα είναι η μόνη μου αγάπη. Γιατί έχει την όψη του ιδανικού. Και τ' όνομά της είναι ένα θαυμαστικό.         Δε θυμάμαι το πρώτο αντίκρυσμά της. Χωρίς άλλο θα κατέβαινα από μια κορφή, φέρνοντας αγκαλιές λουλούδια. Παιδί ακόμα, εσκεπτόμουν τον ρυθμό … Συνέχεια ανάγνωσης Μνήμες κι ‘ενα παράθυρο στη θάλασσα